Prokurator rejonowy wniósł skargę do WSA na uchwałę rady gminy, w sprawie ustalenia wysokości stawek opłat za zajęcie pasa drogowego, na cele niezwiązane z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu, dla dróg gminnych, których zarządcą jest gmina.
Zarzucił jej istotne naruszenie prawa, poprzez przekroczenie przez organ upoważnienia ustawowego, którego zakres określają przepisy ustawy o drogach publicznych. W uchwale postanowiono, że zajęcie pasa drogowego trwające krócej niż dwadzieścia cztery godziny jest traktowane jak zajęcie pasa drogowego przez jeden dzień. Wskazano również, że za niepełny rok kalendarzowy wysokość stawek opłat obliczana jest proporcjonalnie do liczby miesięcy umieszczenia urządzenia w pasie drogowym.
Prokurator podkreślił, że akty prawa miejscowego, takie jak uchwały nie mogą regulować sfery należącej do przepisów wyższego rzędu, jakimi są ustawy i nie mogą być z nimi sprzeczne. Dodał, że w akcie wykonawczym nie powtarza się przepisów ustawy upoważniającej oraz przepisów innych aktów normatywnych, a do takiej sytuacji doszło w sprawie. Prokurator podkreślił, iż powtarzanie zapisów ustawowych czy ich modyfikacja jest istotnym naruszeniem prawa i musi skutkować stwierdzeniem nieważności.
W odpowiedzi na skargę, rada gminy chciała, by sąd ewentualnie ograniczył się do stwierdzenia, że zakwestionowane przepisy uchwały zostały wydane z naruszeniem prawa, ale bez stwierdzenia nieważności jej fragmentów.
Wojewódzki Sąd Administracyjny podzielił opinię prokuratora i 3 marca 2015 roku stwierdził nieważność spornych zapisów z uwagi na istotne naruszenie prawa.
