Pojawiła się na ekranie w latach czterdziestych ubiegłego wieku. Miała klasyczną urodę i charakterystyczny, głęboki głos. Stworzyła duet z Humphreyem Bogartem. Grała w filmach dramatycznych, melodramatach i musicalach. Była laureatką Oscara za całokształt twórczości.
— Wniosłam do kina swoją zwyczajność — powiedziała kiedyś. — Byłam szczupłą dziewczyną z dużymi stopami. Ani aniołem, ani wampem.
Urodziła się 16 września 1924 roku w Nowym Jorku Jako bardzo młoda dziewczyna była modelką Vogue'a i Harper's Bazaar. Na okładce tego ostatniego pisma zobaczyła ją żona Howarda Hawka. Lauren miała 19 lat, gdy pojechała do Hollywood, gdzie Hawk zaproponował jej rolę w „Mieć i nie mieć". To w tym filmie uczyła gwizdać Humphreya Bogarta. A aktorowi widać te lekcje spodobały się, bo rok później para wzięła ślub. Dzieliło ich 25 lat, ona była jego czwartą żoną, ale stworzyli szczęśliwą rodzinę. Byli razem aż do śmierci Bogarta w 1957 roku, zagrali w kilku filmach, m.in. w Thrillerach „Wielki sen", „Mroczne przejście", „Key Largo". Przyjście na świat dwójki ich dzieci nieco spowolniło jej karierę. Potem jednak Lauren usamodzielniła się. Wystąpiła u boku Gary'ego Coopera w „Bright Leaf", w w 1953 roku u boku Marilyn Monroe w komedii „Jak poślubić milionera".
Po śmierci Bogarta, Bacall wróciła na kilka lat do Nowego Jorku, gdzie występowała w teatrach Broadwayu. W 1961 roku wyszła za mąż drugi raz za aktora Jasona Robardsa, urodziła mu syna.
Ale kino z pięknej kobiety nie zrezygnowało. „Ruchomy cel", „Morderstwo w Orient Expressie", „Rewolwerowiec" — to najważniejsze tytuły, w jakich zagrała w latach 60. i 70. Ale pojawiała się na dużym kranie także później. W 1981 roku stworzyła ciekawą kreację jako aktorka prześladowana przez psychofana w „Wielbicielu", w 1996 roku wystąpiła u boku Jacka Lemmona i Jamesa Garnera w „Obywatelach prezydentach". Wtedy też dostała swoją pierwszą i jedyną zawodową nominację do Oscara za rolę w filmie „Miłość ma dwie twarze". W 2003 roku zagrała w „Dogville" Larsa von Triera, a jeszcze dziesięć lat temu podkładała głos w animacji Miyazakiego „Ruchomy zamek Hauru". Lubiła zresztą ostatnio użyczać swojego głosu w kreskówkach i angielskich wersjach zagranicznych filmów.
