Sąd: siostra to rodzina i należą się jej pieniądze

Sąd wskazał, że do zadań Funduszu należy zaspokajanie roszczeń z tytułu ubezpieczeń obowiązkowych za szkody powstałe na terytorium Polski na osobie, na mieniu i osobie, gdy posiadacz zidentyfikowanego pojazdu mechanicznego, którego ruchem szkodę tę wyrządzono, nie był ubezpieczony obowiązkowym ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych.

W trakcie postępowania ustalono, iż W.Z. była bardzo zżyta z siostrą, a ich wzajemne relacje były bardzo bliskie. Stąd sąd uznał, że cierpienia i smutek kobiety, brak perspektyw wspólnych rozmów, wyjazdów i kontaktów z tragicznie zmarłą siostrą stanowią niewątpliwie krzywdę po stronie powódki.

Jednocześnie SR stwierdził, że mimo, iż wysokości tej krzywdy nie da się wyliczyć, to biorąc pod uwagę okoliczności żądana kwota 15 tys. zł zadośćuczynienia jest odpowiednia jako ani zbyt wygórowana ani zbyt zaniżona.

Fundusz nie dał za wygraną i złożył od zapadłego wyroku apelację. Podnosił w niej błędne przyjęcie przez sąd, że zmarła była osobą najbliższą powódce w sytuacji gdy W.Z. jako osoba dorosła założyła już własną rodzinę, posiadała własne centrum życiowe, nie prowadziła wspólnego gospodarstwa ze zmarłą, od blisko 40 lat nie mieszkała ze zmarłą, a jedynie okazjonalnie ją odwiedzała.

Nie przekonało to jednak Sądu Okręgowego w Białymstoku (sygn. akt II Ca 208/14). Oddalając apelację sąd ten podkreślił, że w orzecznictwie i doktrynie przyjmuje się, że uprawnionymi do zadośćuczynienia są wyłącznie najbliżsi członkowie rodziny zmarłego, przy czym krąg ten nie obejmuje tylko małżonka i dzieci zmarłego, ale także innych członków jego rodziny, a więc krewnych, powinowatych lub osoby niepowiązane formalnymi stosunkami prawnorodzinnymi (np. konkubent, jego dziecko), jeżeli zmarły pozostawał z nimi faktycznie w szczególnej bliskości (SN, sygn. II CR 325/61, II CR 541/70).