Czterodniowe jubileuszowe obchody zainaugurował w środę „Korowód a la Witkacy”. Przy wtórze góralskiej muzyki aktorzy zakopiańskiego teatru oraz goście przeszli przez Krupówki i złożyli kwiaty na grobie matki Witkacego na Starym Cmentarzu na Pęksowym Brzyzku.
Awangardowy dramaturg, pisarz i artysta urodził się wprawdzie w Warszawie, ale wiele czasu spędził w Zakopanem w otoczeniu artystycznej bohemy. W dzieciństwie pisał pierwsze sztuki, w 1901 debiutował jako malarz, a w latach 20. zorganizował amatorski eksperymentalny Teatr Formistyczny, w którym odbywały się premiery jego sztuk: „Nowego Wyzwolenia”, „Wariata i zakonnicy”, „W małym dworku”.
Na podwójny jubileusz zjechali do Zakopanego zaprzyjaźnieni z teatrem artyści, mi. in. Jerzy Jarocki i Leszek Mądzik ze Sceną Plastyczną KUL oraz witkacolodzy, którym przewodzi prof. Janusz Degler. Codziennie odbywają się spektakle, koncerty i pokazy filmowe głośnych polskich inscenizacji sztuk Witkiewicza, takich jak: „Wariat i zakonnica” w reż. Krystiana Lupy (1978), „Jan Maciej Karol Wścieklica” Macieja Prusa (1990), „Bzik tropikalny” Grzegorza Jarzyny (1999).
Największą atrakcją będzie finałowa sobotnia „Noc z Witkacym”, czyli „Urodzinowy raut” w siedzibie teatru z fragmentami sztuk Witkacego: „Pragmatystów”, „Kurki Wodnej”, „Wariata i zakonnicy”, „Appendixu”, „Bezimiennego dzieła”, „Nowego Wyzwolenia”, „Dementia praecox zakopianiensis” oraz specjalnym koncertem Tomasza Stańki.
Teatr im. Witkacego w Zakopanem założyła w setną rocznicę urodzin artysty grupa ówczesnych studentów Wydziału Reżyserii Dramatu PWST w Krakowie, m.in. Julia Wernio, Andrzej Dziuk, Krzysztof Najbor i Dorota Ficoń. Działalność w dawnym zakładzie wodoleczniczym dra Andrzeja Chramca inaugurowali 24 lutego 1985 roku premierą „Witkacy — Autoparodia. Niesmaczny góralsko-ceperski skecz. Zakopiańczykom prawdziwym (!) poświęcone” w reżyserii Andrzeja Dziuka.
