W uchwale łódzkich rajców podkreślono, że to właśnie z nazwiskiem współzałożyciela i wieloletniego dyrektora kojarzone są najwybitniejsze dokonania łódzkiej sceny. Reżyserował tam m.in. „Łaźnię” Majakowskiego (1954), „Ciemności kryją ziemię” Andrzejewskiego (1957), „Żywot Józefa” Reja (1958), „Akropolis” Wyspiańskiego (1959), „Żaby” Arystofanesa (1961) i „Operetkę” Gombrowicza (1975).