Ciało. Trup. Nieobecność. Każde śledztwo zaczyna się od braku, a detektyw ma wypełnić lukę po czyimś zniknięciu. Trzy tancerki prowadzą dochodzenie w sprawie przyszłości Europy, od tropu do tropu: od symboli, utopijnych projektów, nadziei, do katastroficznych diagnoz i nowych konfliktów.
Czy jest to śledztwo w sprawie przestępstwa? A może w sprawie ciągu dalszego? Kto tu kogo szuka i śledzi? Czyżby poszukiwana była reżyserka?
Europa szuka reżyserki.
Czy to spektakl o tożsamości Europy? A może o tożsamości tancerek? Dlaczego zamiast pisać traktaty i prowadzić negocjacje artystki przebierają się, ubierają, rozbierają? Czy w ten sposób próbują nas zmylić?
Komuna//Warszawa do udziału w eksperymencie. Cztery kobiety, żadnego reżysera. Trzy tancerki i dramaturżka śledziły przyszłość Europy i szukały możliwości współpracy.