Takie rewelacje ujawniają odtajnione dokumenty Brytyjskiego Archiwum Narodowego, które opublikowały w czwartek brytyjskie media. Siedmiu członków Irlandzkiej Armii Republikańskiej (IRA) przystąpiło 30 października 1980 r. do strajku głodowego w więzieniu w Maze w Irlandii Północnej, domagając się przyznania im statusu więźniów politycznych, który odebrano im cztery lata wcześniej.
Jan Paweł II zwrócił się do ówczesnej brytyjskiej premier Margaret Thatcher z prośbą, by „rozważyła rozwiązania, które pozwoliłyby zapobiec zaostrzeniu konfliktu”. Thatcher odparła jednak, że nie zamierza iść na żadne ustępstwa wobec więźniów, i poprosiła papieża – dwukrotnie – o interwencję w tej sprawie u irlandzkich hierarchów kościelnych.
Papież zwrócił się więc do biskupów katolickich Irlandii Północnej, by wywarli presję na głodujących i skłonili ich do przerwania protestu. Jan Paweł II podkreślił w swym liście, że zagłodzenie się na śmierć jest sprzeczne z chrześcijańskimi zasadami moralnymi. „Powinniście zrobić wszystko, co w waszej mocy, by przekonać członków IRA do przerwania strajku i do przyjęcia bardziej ludzkiej postawy” – głosił list papieża. Miesiąc później głodówka została przerwana. Trwała w sumie 53 dni. W marcu 1981 r. jednak więźniowie przystąpili do nowego protestu głodowego, którego skutkiem była śmierć dziesięciu z nich.
Dla byłego lidera partii Sinn Fein, politycznego skrzydła IRA, odtajnione dokumenty nie są niespodzianką. –Doradcą Watykanu do spraw Irlandii Północnej był wówczas biskup Cahal Daly, zadeklarowany wróg IRA. To on kryje się za tą perwersyjną papieską instrukcją – ocenił Danny Morrison, który w 1980 r. był w kontakcie z głodującymi więźniami.
