Czy w uchwale rady gminy może być apel do mieszkańców

W wyroku WSA w Szczecinie z 4 kwietnia 2019 r. (sygn. II SA/Sz 226/19, LEX nr 2647319) zwrócono uwagę, że zakazy niszczenia koszy na śmieci i ławek oraz palenia ognisk nie powinny być objęte regulaminem uchwalanym przez radę, gdyż te zakazy wynikają z przepisów kodeksu wykroczeń (dalej k.w.). Zgodnie z art. 143 k.w. osoba, która ze złośliwości lub swawoli utrudnia lub uniemożliwia korzystanie z urządzeń przeznaczonych do użytku publicznego, w tym m.in. uszkadza lub usuwa urządzenie służące do utrzymania czystości lub ławkę, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny. W razie popełnienia takiego wykroczenia można orzec obowiązek zapłaty równowartości wyrządzonej szkody albo obowiązek przywrócenia do stanu poprzedniego. Natomiast w art. 82 k.w. przyjęto m.in., że osoba dokonująca czynności, które mogą spowodować pożar, jego rozprzestrzenianie się, utrudnienie prowadzenia działania ratowniczego lub ewakuacji, polegających m.in. na niedozwolonym używaniu otwartego ognia, podlega karze aresztu, grzywny albo karze nagany. Podkreśla się także, że „zasady i tryb postępowania", o których mowa w art. 40 ust. 2 pkt 4 u.s.g., to obowiązujące reguły postępowania, ustalony porządek zachowania się. Akt prawa miejscowego powinien obejmować normy prawne, będące narzędziem do osiągnięcia założonych celów.

W takim akcie nie należy natomiast zawierać wypowiedzi, które nie służą wyrażaniu norm prawnych – np. apeli, postulatów, zaleceń, upomnień i uzasadnień formułowanych norm (por. np. wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z 29 listopada 2017 r., sygn. II SA/Go 960/17, LEX nr 2407595).

Autorka jest radcą prawnym

podstawa prawna: art. 40 ust. 2 pkt 4 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. DzU z 2019 r. poz. 506)

podstawa prawna: art. 82, art. 143 ustawy z 20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń (tekst jedn. DzU z 2019 r. poz. 821)