Radni mogą podnieść wynagrodzenie rodzinom zastępczym

Tymczasem w ocenie wojewody zachodniopomorskiego uchwała w sprawie podniesienia wynagrodzenia dla rodzin zastępczych zawodowych i prowadzących rodzinne domy dziecka, jest aktem prawa miejscowego, a więc powszechnie obowiązującym prawem.

Ponieważ żaden z przepisów prawa nie wskazuje, co należy rozumieć pod pojęciem aktu prawa miejscowego, warto w tym zakresie odwołać się do wypracowanej przez sądy administracyjne definicji.

W szczególności na uwagę zasługuje wyrok WSA w Łodzi z 27 marca 2014 r., w którym podkreślono, że o uznaniu danej uchwały za akt powszechnie obowiązujący decyduje objęcie nim spraw publicznych o znaczeniu lokalnym oraz zawarcie w nim norm o charakterze generalnym i abstrakcyjnym. Sąd wyjaśnił ponadto, że generalny charakter mają te normy, które wskazują adresata poprzez wskazanie jego cech. Z kolei abstrakcyjność normy prawnej wyraża się w tym, że określone postępowanie ma mieć miejsce w pewnych, z reguły powtarzających się sytuacjach, a nie w jednym konkretnym przypadku. Jak wskazał WSA w Łodzi o zakwalifikowaniu (np. uchwały rady powiatu) do kategorii aktów prawa miejscowego przesądza fakt zawarcia choćby jednej normy spełniającej powyższe przesłanki (sygn. II SA/Łd 99/14).

- Uchwała podjęta na podstawie art. 91 ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej adresowana jest nie do imiennie określonych osób, ale do rodzin zastępczych zawodowych oraz prowadzących rodzinne domy dziecka oraz rodzin zastępczych zawodowych pełniących funkcję pogotowia rodzinnego – mówi wojewoda. – Z tego też względu ma charakter aktu prawa miejscowego – dodaje.

Tymczasem dla skutecznego wejścia w życie aktu prawa miejscowego konieczne jest jego publikacja we właściwym wojewódzkim dzienniku urzędowym. Natomiast z treści uchwały powiatu gryfickiego nie wynika, aby akt ten miał zostać opublikowany w wojewódzkim dzienniku urzędowym.

- Niespełnienie wymagań formalnych w uchwale stanowiącej akt prawa miejscowego w zakresie jej należytej publikacji jest istotnym naruszeniem prawa powodującym konieczność stwierdzenia jej nieważności w całości – konkluduje Marek Tałasiewicz