Wymagania związane z administracyjnym podziałem nieruchomości określono w art. 92-100 ustawy o gospodarce nieruchomościami (dalej u.g.n.) oraz w rozporządzeniu Rady Ministrów w sprawie sposobu i trybu dokonywania podziałów nieruchomości. Zgodnie z art. 97 ust. 1 u.g.n. podziału dokonuje się na wniosek i koszt osoby, która ma w tym interes prawny (w przepisach wskazano także sytuacje, gdy podziału można dokonać z urzędu). Taki wniosek, kierowany do wójta (burmistrza, prezydenta miasta), może złożyć właściciel bądź użytkownik wieczysty nieruchomości. W sytuacji, gdy nieruchomość jest przedmiotem współwłasności lub współużytkowania wieczystego, podziału można dokonać na wniosek wszystkich współwłaścicieli albo współużytkowników wieczystych. Natomiast dysponowanie przez osobę fizyczną albo prawną tylko tytułem obligacyjnym do nieruchomości (np. prawem odkupu) nie może przesądzać o przysługiwaniu interesu prawnego do podziału nieruchomości (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 stycznia 2017 r., sygn. I OSK 1721/16, LEX nr 2204868). Doprowadzenie do podziału wymaga spełnienia warunków opisanych poniżej.
Krok 1. Ustalenie sposobu podziału
Przede wszystkim trzeba sprawdzić, czy zamierzony podział jest dopuszczalny. Zasadą jest, że podział powinien być zgodny z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W razie braku planu miejscowego – jeżeli nieruchomość jest położona na obszarze nieobjętym obowiązkiem jego sporządzenia – podziału nieruchomości można dokonać, jeżeli:
- nie jest sprzeczny z odrębnymi przepisami albo
- jest zgodny z wymaganiami określonymi w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
W art. 95 u.g.n. wskazano przypadki, gdy podział nieruchomości jest dopuszczalny niezależnie od ustaleń planu miejscowego, a w razie braku tego planu – niezależnie od decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Tak jest np. w sytuacji, gdy podział ma na celu wydzielenie działki budowlanej niezbędnej do korzystania z budynku mieszkalnego.