Do 2002 r. o tym, czy wójt wykonywał swoje obowiązki w ramach stosunku pracy czy społecznie, decydował statut gminy. Obecnie wraz z wyborem na stanowisko wójta obligatoryjnie łączy się zatrudnienie.
W przeszłości pojawiały się wątpliwości, kto jest pracodawcą wójta: gmina, rada gminy czy urząd gminy. Aktualnie obowiązująca ustawa z 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (dalej u.p.s.) nie pozostawia co do tego żadnych wątpliwości. Pracodawcą wójta jest urząd gminy (art. 8 ust.1).
[srodtytul]Pracodawca, czyli kto[/srodtytul]
Jako jednostka organizacyjna urząd nie może jednak bezpośrednio (per se) wykonywać czynności z zakresu prawa pracy. Zgodnie zatem z art. 31 kodeksu pracy (dalej k.p.) czynności w sprawach z zakresu prawa pracy dokonuje zań osoba lub organ zarządzający tą jednostką albo inna wyznaczona do tego osoba. Osobą zarządzającą urzędem gminy (kierownikiem urzędu) jest wójt (art. 33 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym). Z uwagi na zakaz zawierania czynności prawnych z samym sobą wójt nie może jednak być podmiotem uprawnionym do dokonywania wobec siebie czynności w sprawach z zakresu prawa pracy. Musi to zatem być kto inny.
Przepisy wcześniejszej ustawy o pracownikach samorządowych (z 22 marca 1990 r.) opierały się na koncepcji, wedle której dokonywanie czynności z zakresu prawa pracy wobec wójta należało do rady gminy. Ustawa dopuszczała jednak możliwość scedowania tych kompetencji przez radę na jej przewodniczącego. Później dopuszczalność cesji ograniczono przez to, że do wyłącznej (a więc niepodlegającej cesji) kompetencji rady zastrzeżono sprawy związane z wynagrodzeniem wójta. Nowa ustawa zdywersyfikowała te kompetencje. W myśl jej postanowień czynności tych dokonują aż trzy podmioty: