2) powoływanie Prezesa Sądu Najwyższego spośród trzech kandydatów przedstawionych przez zgromadzenie sędziów izby Sądu Najwyższego, w której ma dojść do powołania Prezesa, na trzyletnią kadencję – osoba powołana na stanowisko Prezesa Sądu Najwyższego może zajmować stanowisko łącznie przez maksymalnie trzy kadencje i tylko do czasu pozostawania w stanie czynnym;
3) obwieszczanie w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski" o liczbie wolnych stanowisk sędziowskich przewidzianych do objęcia w poszczególnych izbach Sądu Najwyższego;
4) określanie, w drodze rozporządzenia, wzoru karty zgłoszenia kandydata na wolne stanowisko sędziego Sądu Najwyższego;
5) wyrażanie zgody na dalsze zajmowanie stanowiska przez sędziego, który osiągnął wiek wyznaczony na przejście w stan spoczynku - sędzia Sądu Najwyższego będzie przechodził w stan spoczynku z dniem ukończenia 65. roku życia, chyba że nie później niż na 6 miesięcy i nie wcześniej niż na 12 miesięcy przed ukończeniem tego wieku złoży oświadczenie o woli dalszego zajmowania stanowiska i przedstawi zaświadczenie stwierdzające, że jest zdolny ze względu na stan zdrowia do pełnienia obowiązków sędziego, wydane na zasadach określonych dla kandydata na stanowisko sędziowskie. Zgoda na dalsze zajmowanie stanowiska będzie mogła być udzielana na okres 3 lat, nie więcej niż dwukrotnie;
6) wskazywanie dnia wygaśnięcia stosunku służbowego sędziego Sądu Najwyższego;
7) wskazywanie dnia przejścia lub przeniesienia sędziego Sądu Najwyższego w stan spoczynku;
8) powoływanie Nadzwyczajnego Rzecznika Dyscyplinarnego w Sądzie Najwyższym;
9) określenie, w drodze rozporządzenia, stawek dodatku funkcyjnego członków Biura Studiów i Analiz Sądu Najwyższego;
10) określenie, w drodze rozporządzenia, sposobu wyboru, składu i struktury organizacyjnej, trybu działania oraz szczegółowych zadań Rady Ławniczej Sądu Najwyższego.
Krajowa Rada Sądownictwa według prezydenta Dudy
Projekt ustawy o KRS zmienia sposób wyboru członków Krajowej Rady Sądownictwa – organu odpowiedzialnego za stan sędziowski, poprzez przyznanie obywatelom, obok sędziów, prawa wyłaniania kandydatów na członków Rady.
Podmiotami uprawnionymi do zgłoszenia kandydata na członka Rady będą: grupa co najmniej 2.000 obywateli Rzeczypospolitej Polskiej, którzy ukończyli osiemnaście lat życia, mają pełną zdolność do czynności prawnych i korzystają z pełni praw publicznych, oraz grupa co najmniej 25 sędziów w stanie czynnym. - Aprobata takiej regulacji spowoduje zwiększenie demokratycznej legitymacji członków Krajowej Rady Sądownictwa powoływanych z grona sędziów, wzmocni transparentność oraz umożliwi publiczną debatę nad kandydaturami - podkreślono w uzasadnieniu.
Zgodnie z projektem, ostatecznego wyboru spośród zgłoszonych kandydatów dokonywać powinien Sejm kwalifikowaną większością 3/5 głosów. Jak zaznaczono, taką większość wprowadzono by "członkowie organu stojącego na straży niezależności sądów i niezawisłości sędziów byli wyłaniani nie tylko przez większość parlamentarną, ale również przez pozostałe ugrupowania, co sprawi, że ich wybór będzie wynikiem porozumienia różnych ugrupowań reprezentowanych w Parlamencie".
Sejm będzie wybierał 15 członków KRS-sędziów większością 3/5 głosów na wspólną czteroletnią kadencję.
W uzasadnieniu wskazano, iż jeżeli zawarcie porozumienia pomiędzy reprezentowanymi w Sejmie ugrupowaniami politycznymi okaże się niemożliwe i nie nastąpi wybór kwalifikowaną większością piętnastu członków Rady, projekt zakłada wprowadzenie procedury dodatkowego wyboru członków Rady wybieranych spośród sędziów w formie głosowania imiennego.
Z projektu wynika, iż obecni członkowie KRS-sędziowie będą pełnić tę funkcję do dnia rozpoczęcia wspólnej kadencji wszystkich członków Rady-sędziów, wybranych przez Sejm.