Choć nie jesteśmy sprawcami poniedziałkowej napaści na ambasadę Rosji w Warszawie, przepraszamy Was za ten incydent, który został już zdecydowanie potępiony przez władze Polski. (...) Konflikt, którego przejawem były oba ataki na przedstawicielstwa dyplomatyczne, nie ma charakteru narodowego. To nie Polacy walczą z Rosjanami, a wrogowie wolności z jej obrońcami. W tej walce uważamy Was, Koledzy i Przyjaciele, za sojuszników. Prosimy, byście wy też tak nas traktowali. Tylko wspólnie możemy zatrzymać siejących wrogość ekstremistów.

I faktycznie, trudno by się było nie zgodzić z tym szlachetnym listem, gdyby nie jeden, zbijający z tropu problem: kim są ci "koledzy i przyjaciele", do których adresowany jest list, a którzy okazują się być obrońcami wolności atakowanymi przez jej wolności? Czy chodzi o gnębionych przez Kreml Narodowych Bolszewików, jedna z największych pozaparlamentarnych partii opozycyjnych, (których członkowie podobno dopuścili się ataku na ambasadę)? Czy może wręcz przeciwnie - zwolenników Putina, tego słynnego rosyjskiego liberała, który powstrzymał narodowobolszewickich wrogów wolności? A może chodzi o Aleksieja Nawalnego, bohaterskiego lidera demokratycznej opozycji antykremlowskiej, który jednak podejrzanie sceptycznie wyraża się o zamieszkujących Rosję imigrantach z Kaukazu,określając się na dodatek mianem "umiarkowanego nacjonalisty"?

Obawiam się, że jeśli rzeczywiście "nie pozwolimy, by wrogowie wolności, praw człowieka i demokracji nadawali ton w stosunkach pomiędzy naszymi społeczeństwami", nie zostanie nam wielu "kolegów i przyjaciół" by te stosunki prowadzić. No cóż. Zawsze można pograć w szachy z Garrim Kasparowem.