Pod koniec tego miesiąca za sprawą USA możliwości obronne systemu obrony antyrakietowej (BMD) NATO wzrosną o dobre 9 tysięcy ton. Zacumowanie u brzegów Hiszpanii amerykańskiego okrętu „Porter", trzeciego w tym regionie statku realizującego antybalistyczny program obronny BMD-Aegis, oznacza, że Stany Zjednoczone w dalszym ciągu wywiązują się z zobowiązania do zwiększania skali ochrony swoich europejskich sojuszników odczuwających zagrożenie w związku z niestabilną sytuacją na Bliskim Wschodzie. Czwarta jednostka pływająca – amerykański okręt „Carney" – dotrze w rejon Morza Śródziemnego jesienią br.
Zwiększy dziesięciokrotnie
Oprócz czterech okrętów klasy BMD-Aegis do końca roku pełną funkcjonalność osiągnie znajdujący się w rumuńskim Deveselu śródlądowy moduł BMD, znany jako Aegis Ashore, również wyposażony w możliwości rozpoznawania i niszczenia pocisków przeciwnika. Moduł Aegis Ashore ma te same możliwości obronne co okręty klasy Aegis, tyle że jest nieruchomy, przypisany do konkretnej lokalizacji. Połączenie możliwości okrętów klasy Aegis i modułu Aegis Ashore oraz postęp w dziedzinie nasłuchu, przechwytywania i niszczenia zwiększą blisko dziesięciokrotnie zdolność NATO do ochrony społeczeństw, terytorium, sił zbrojnych Europy w stosunku do zadeklarowanych przez sojusz na szczycie w Chicago w roku 2012 („Interim BMD Capability").
System obrony antyrakietowej NATO jest zaawansowanym technicznie rozwiązaniem, doskonalonym przez partnerów po obu stronach Atlantyku. Stany Zjednoczone są zdecydowane wywiązywać się z podjętych w ramach tej inicjatywy zobowiązań na równi z resztą sojuszników. NATO postanowiło wstępnie podjąć misję tworzenia systemu obrony antyrakietowej na szczycie w Lizbonie w roku 2010. Od tego czasu działania trwały nieprzerwanie, w miarę jak kolejni sojusznicy deklarowali udział poprzez udostępnienie swego terytorium lub rozwiązań technicznych. Począwszy od roku 2013, USA, Niemcy, Hiszpania i Holandia lokują elementy systemu obrony antyrakietowej Patriot w Turcji, gdzie funkcjonują one pod nadzorem i dowództwem NATO. W Hiszpanii stacjonują na stałe okręty amerykańskie stanowiące część systemu obrony, w Turcji zaś znalazł się radar naziemny, stanowiący ważne ogniwo tego systemu.
System obrony antyrakietowej NATO nie jest skierowany przeciw Rosji i w żaden sposób nie ograniczy ani nie zmniejszy rosyjskich zdolności odpierania zagrożeń
W Niemczech, w bazie Ramstein, znajdują się stanowiska dowodzenia i kontroli sprawowanej z wykorzystaniem oprogramowania zaprojektowanego i zainstalowanego przez NATO. Polska, podobnie jak Rumunia, udostępniła teren na instalację modułu Aegis Ashore, który osiągnie pełną funkcjonalność w roku 2018. Holandia jest w trakcie modernizacji swoich fregat, które w przyszłości przyczynią się do funkcjonowania czterech morskich radarów wczesnego ostrzegania. Dania zobowiązała się do przygotowania systemu umieszczonych na jednostkach pływających czujników rozpoznawczych stanowiących część systemu obrony antyrakietowej. Natomiast wielu członków sojuszu przyczynia się do zwiększenia możliwości obronnych NATO, uczestnicząc na całym obszarze działania sojuszu w doskonaleniu poszczególnych elementów systemu BMD. Podejmowane w tym kierunku działania stanowią świetny przykład gotowości NATO do instalowania najnowocześniejszych i najsprawniejszych rozwiązań.
