Dokumentacja medyczna: przepisy utrudnią opiekę nad pacjentem

Reforma ministra Radziwiłła może się rozbić o dokumentację. Koordynowana opieka nad pacjentem (współpraca nawet kilku lekarzy), którą od połowy tego roku zawiadywać mają lekarze podstawowej opieki zdrowotnej (POZ), nie będzie możliwa bez swobodnego obiegu dokumentacji medycznej. A jak zauważają prawnicy, ten jest wciąż niedookreślony w przepisach.

Przetwarzanie i udostępnianie danych pacjenta świetnie opisuje ustawa o systemie informacji w ochronie zdrowia. Przewiduje możliwość wymiany dokumentów w Systemie Informacji Medycznej. Kłopot polega na tym, że system nie działa, a data jego wprowadzenia odsuwa się o kolejne miesiące.

– Przepisy w dalszym ciągu są martwe. A lekarze POZ, którzy już od połowy 2017 r. mieliby pracować w systemie opieki koordynowanej, będą musieli sobie radzić z dokumentami papierowymi. To jednak wymaga korekty legislacji. Dlatego należy stworzyć rozwiązania zastępcze – mówi Jan Pachocki, associate w praktyce Life Sciences kancelarii Domański Zakrzewski Palinka.

Dziś w ustawie o prawach pacjenta jako podstawa wskazany jest art. 26 ust. 3 pkt 3, który stanowi, że podmiot leczniczy może udostępniać dokumentację medyczną innym podmiotom lub osobom wykonującym zawody medyczne, jeśli jest to konieczne do ciągłości udzielania świadczeń.

– Przepis można jednak interpretować dwojako i szpital staje przed dylematem, czy może udostępnić dokumentację lekarzowi POZ czy nie. Przecież pacjent może sobie tego nie życzyć, argumentując, że nie jest to niezbędne do kontynuacji udzielania świadczeń – mówi Jan Pachocki.

Doktor Michał Sutkowski z Kolegium Lekarzy Rodzinnych w Polsce przyznaje, że dziś wymiana informacji jest utrudniona.

– Kartę wypisową ze szpitala przynosi mi sam pacjent. Gorzej jest z poradniami specjalistycznymi. Zgodnie z zarządzeniami prezesa NFZ specjalista ma obowiązek raz do roku wystawić zaświadczenie będące informacją zwrotną dla lekarza POZ. Bez niej nie może bowiem przepisać pacjentowi refundowanych leków na schorzenia, których sam nie mógł zdiagnozować, np. na jaskrę. Wielu specjalistów to jednak nie obchodzi i nie wystawiają zaświadczeń, skazując pacjentów na dodatkowy wydatek – mówi Sutkowski. Jego zdaniem działania specjalistów wobec POZ powinny być obowiązkiem, a nie tylko możliwością. – Bez naszego skierowania pacjent się do specjalisty nie dostanie. Dlatego zaświadczenia specjalistów też powinny być obowiązkowe – mówi.

Dodaje, że dziś wymiana informacji między lekarzami odbywa się w relacjach koleżeńskich.

– Jeśli pacjent jest w ciężkiej sytuacji, np. socjalnej, dzwonimy do siebie i rozmawiamy. Przepisy w tej sprawie są jednak co najmniej zagadkowe –zaznacza.

Zdaniem Jana Pachockiego ścieżka wymiany informacji o pacjencie powinna się znaleźć w przepisach, np. w ustawie o POZ czy ustawie o działalności lub w aktach wykonawczych.

Paweł Masiarz - zastępca dyrektora Centrum Systemów Informacyjnych Ochrony Zdrowia ds. teleinformatycznych