[srodtytul]Ulgowe traktowanie[/srodtytul]
W niewielkiej prywatnej firmie, gdzie pracuję, jestem zarejestrowana na minimalną pensję. Dodatkowo szefowa płaci mi za nadgodziny. Ostatnio po raz pierwszy od kilku lat przygotowała mi taki grafik pracy, że z przepracowanych godzin nie zarobię nawet na moją podstawową pensję. Zgłosiłam to szefowej, która stwierdziła, że chce dla mnie dobrze, i nic więcej z tym nie zrobiła. Jestem w ciąży, ale nie zgłaszałam żadnych problemów. Nie mam też żadnych przeciwwskazań lekarskich do normalnego wymiaru pracy. Czuję się więc mało komfortowo, gdyż inne koleżanki będą musiały pracować i za mnie. Czy powinnam o tym jeszcze raz porozmawiać z szefową?
[i]—ew.[/i]
[b]Opinia specjalisty[/b]
Ewa Wojtowicz, psycholog, Centrum Pracy i Kariery Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej
Zaistniałą sytuację odczuwa pani jako trudną i niekomfortową. Nie jest jednak wykluczone, że szefowej zależy na pani zdrowiu i jej działania podyktowane są chęcią zadbania o pracownika. Jeżeli nie podejmie pani kolejnej próby wyjaśnienia tej sytuacji, to prawdopodobnie wszystko pozostanie bez zmian. Jeżeli zdecyduje się pani na kolejną rozmowę, proszę się zastanowić, jaki cel chce pani osiągnąć. Przemyśleć, co konkretnie stanowi problem oraz jakie proponuje pani rozwiązanie.
Warto zapytać przełożoną o powody jej decyzji i przedstawić własną opinię. Wyjaśnić, że ta sytuacja jest dla pani trudna i obciążająca. Może zaświadczenie od lekarza o pani całkowitej zdolności do pracy byłoby argumentem na rzecz tego, że może pani wykonywać swoją pracę w podobnym wymiarze godzinowym? Tylko jasna i konkretna rozmowa uwzględniająca intencje szefowej oraz pani odczucia związane z tą sytuacją może doprowadzić do poprawy aktualnych warunków.
[ramka][b] [link=http://blog.rp.pl/firmowe_zycie/2010/02/17/ulgowe-traktowanie-ciezarnej-i-perfumy-szefowej/]Skomentuj na blogu[/link][/b][/ramka]
