Ofensywa PO skończy się jak poprzednie?

– Szykujemy się do ofensywy jesiennej, ona się rozpocznie we wrześniu. Parlament naprawdę będzie miał nad czym pracować – zapowiedział niedawno rzecznik rządu Paweł Graś, podsumowując 1000 dni rządu.

Andrzej Halicki (PO) wyliczał, że Sejm zajmie się m.in. ustawą zdrowotną, finansami publicznymi, poprawieniem ściągalności podatków, ograniczaniem biurokracji.

Dla tych, którzy oczekują reform, to dobra wiadomość. Jednak w ciągu niemal trzech lat rządów takich zapowiedzi było już kilka. Zaczęło się od exposé premiera Donalda Tuska w listopadzie 2007 r. Złożył wówczas ponad 190 obietnic, m. in.: radykalnego uproszczenia prawa podatkowego, stopniowego obniżania podatków, wprowadzenia zasady jednego okienka przy zakładaniu firmy, stworzenia sprawnego systemu zarządzania kryzysowego, a nawet nadania językowi migowemu statusu języka urzędowego.

Większości z tych zapowiedzi wciąż nie zrealizowano. Inne, takie jak jedno okienko, w praktyce okazały się nieskuteczne.

W lutym 2008 r. z okazji 100 dni funkcjonowania rządu premier przedstawił „Strategiczny plan rządzenia”. Były w nim cele rządu na 300, 1000 i 3000 dni. Część z nich, np. te dotyczące wysokości wzrostu gospodarczego, szybko zweryfikował kryzys.

Zgodnie z tamtymi założeniami do 2011 r. do szkół miały trafić sześciolatki. Ten plan udało się zrealizować częściowo. Rodzice decydują, czy posłać dziecko wcześniej do pierwszej klasy. Miała zmienić się też ordynacji wyborcza. Parlament miałby być jednoizbowy, a wybory odbywać się w okręgach jednomandatowych. Tego nie zmieniono.

Kolejna rewolucja ustawowa miała rozpocząć się jesienią 2008 r. Zgodnie z zapowiedziami polityków PO podczas tej „rewolucji październikowej” do Sejmu miało trafić aż 140 gotowych projektów ustaw. Wśród nich dotyczące reformy służby zdrowia, reformy systemu emerytur pomostowych, częściowego odejścia od faktur VAT, a także np. likwidujące zezwolenia na budowę.

Uchwalono ponad 80 ustaw. Opozycja złośliwie komentowała, że zamiast rewolucji była to „biegunka ustawowa”. Projekty, które udało się przeforsować w Sejmie, najczęściej były niewielkimi nowelizacjami. Poważnych reform nie wprowadzono.

– Tamta ofensywa nie do końca się powiodła – przyznaje Waldy Dzikowski, wiceszef Klubu PO. – Trzeba jednak pamiętać, że kluczowe ustawy z pakietu zdrowotnego zawetował prezydent Lech Kaczyński, a np. bardzo ważną reformę emerytur pomostowych udało się przeprowadzić.

Dzikowski podkreśla też, że uchwalenie części ustaw odwlokło się nieco w czasie, ale do dziś ponad 100 z nich weszło już w życie.

W styczniu, gdy premier Donald Tusk oświadczył, że rezygnuje z kandydowania na prezydenta i zamierza się poświęcić reformowaniu kraju, przedstawił plan rozwoju i konsolidacji finansów w latach 2010 – 2011 oraz zapowiedział zmiany mające doprowadzić do podwyższenia wieku emerytalnego.