Papież Franciszek godzi prezydenta Wenezueli z opozycją

Po niespodziewanej wizycie w Watykanie Nicolasa Madury ogłoszono, że władze rozpoczną rozmowy ze swymi przeciwnikami politycznymi. Decyzję podjęto nieomal w przeddzień wybuchu kolejnych rozruchów w Wenezueli, kraju, który od dwóch dziesięcioleci rozdzierany jest przez konflikt władzy z opozycją.

„Trzeba odważnie ruszyć drogą poważnego i konstruktywnego dialogu, by zmniejszyć cierpienia ludu" – miał powiedzieć Franciszek wenezuelskiemu socjaliście, który, wracając z podróży po krajach eksportujących ropę, nagle odwiedził Stolicę Apostolską.

Rozmowy miały się zacząć już w niedzielę na wenezuelskiej wyspie Margarita pod auspicjami Watykanu, ale przede wszystkim Unii Narodów Południowoamerykańskich (Unasur). Jednak wszystko wskazuje na to, że to właśnie Stolica Apostolska doprowadziła do załagodzenia kolejnego konfliktu w Ameryce i rozpoczęcia negocjacji.

Według informacji z Wenezueli jako pośrednik w rozmowach między władzami a opozycją wystąpił przysłany przez papieża nuncjusz apostolski w jego rodzinnej Argentynie Emil Paul Tscherrig.

Dokładnie dwa lata temu Watykan doprowadził do rozpoczęcia rozmów między władzami Kuby i Stanów Zjednoczonych, które zakończyły się wznowieniem po 60 latach stosunków dyplomatycznych między obu krajami. Obaj prezydenci podziękowali papieżowi za pomoc w doprowadzeniu do tego. „Było pragnienie, które napłynęło z obu stron. Mówię prawdę (...), ja się tylko o to modliłem" – tak z kolei papież wyjaśniał pół roku później dziennikarzom kulisy rozmów.

– To ważne, by mieć lampę, która oświetli nam drogę w ciemnym tunelu walki, do którego weszliśmy – powiedział pompatycznie jeden z przywódców wenezuelskiej opozycyjnej koalicji Jesus Torrealba przed spotkaniem z papieskim wysłannikiem do Wenezueli, arcybiskupem Tscherrigiem. „Ciemnym tunelem" jest kolejne starcie polityczne, które może postawić kraj na krawędzi wojny domowej.

W grudniu ubiegłego roku rządząca niepodzielnie od pięciu lat Zjednoczona Socjalistyczna Partia Wenezueli (na której czele stoi prezydent Nicolas Maduro) przegrała z kretesem wybory do parlamentu. Większość deputowanych pochodzi z ugrupowań zwalczających socjalistyczny eksperyment w Wenezueli, zapoczątkowany przez zmarłego w 2013 roku Hugo Chaveza i kontynuowany przez jego następcę Madurę.

Tuż po wyjeździe prezydenta w tournée po największych krajach eksportujących ropę, opozycyjny parlament uchwalił przeprowadzenie w Wenezueli referendum w sprawie wotum nieufności dla szefa państwa. Ale wykonanie ustawy zostało zablokowane przez krajową komisję wyborczą.

W odpowiedzi opozycja oskarżyła władze o „dokonanie zamachu stanu" i wezwała do ulicznych manifestacji w całym kraju. W poprzednich, antyrządowych rozruchach w 2014 roku zginęły 42 osoby, 800 zostało rannych, a cztery razy tyle aresztowano.

Od tego jednak czasu gospodarcza sytuacja Wenezueli jeszcze się pogorszyła, inflacja jest już trzycyfrowa, wzrost cen towarów konsumpcyjnych w obecnym roku sięgnie 720 proc., a 75 proc. mieszkańców negatywnie ocenia działalność Madury. W tej sytuacji wezwanie do manifestacji ulicznych to jak wezwanie do rewolucji.

– Dzisiaj rozpoczęliśmy dialog narodowy – zapewnił arcybiskup Tscherrig po rozmowach o tym, jak zapewnić pokojowy przebieg demonstracji. Negocjacje utrzymywano jednak w takiej tajemnicy, że część liderów opozycji nie wiedziała o nich, a teraz zaczęła gwałtownie protestować. „Co, znowu jakiś dialog dla uratowania Madury?" – napisała na Twitterze jedna z nich, Maria Corina Machado.