A mieli wątpliwości, czy je naliczać, po wejściu w życie nowej ustawy o opłacie skarbowej, obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Otrzymaliśmy sygnały, że niektóre gminy i ośrodki pomocy społecznej zaczęły takie opłaty pobierać. A to dlatego, że art. 2 tej ustawy zwalniał z takiej opłaty tylko czynności wykonywane w sprawach alimentacyjnych oraz świadczeń socjalnych.
Tymczasem urzędnicy uważają, że nie ma pojęcia "świadczenia socjalne" ani w ustawie o świadczeniach rodzinnych, ani w ustawie o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych i zaliczce alimentacyjnej. Pojawia się ono tylko w ustawie o pomocy społecznej i aktach wykonawczych do niej.
Urzędnicy mieli więc wątpliwości, czy 10 zł opłaty skarbowej (stawka według załącznika do ustawy) należy pobierać od decyzji ustalającej (bądź odmawiającej) prawo do świadczeń rodzinnych, od wydawanych zaświadczeń, gdy jeden z małżonków ubiega się o świadczenia rodzinne w jednym z państw UE, od decyzji przyznającej bądź odmawiającej prawa do zaliczki alimentacyjnej oraz umarzającej lub rozkładającej na raty nienależnie pobrane świadczenie rodzinne.
Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej uspokaja zainteresowanych. W ogłoszonym w piątek specjalnym komunikacie zapewnia, że nie trzeba uiszczać żadnych opłat skarbowych za ustalanie prawa do świadczeń rodzinnych i zaliczki alimentacyjnej. Departament Świadczeń Rodzinnych w ministerstwie argumentuje, że świadczenia rodzinne mają charakter socjalny. Przysługują przecież rodzinom o dochodzie niższym od ustalonego na podstawie badań Instytutu Pracy i Spraw Socjalnych jako próg wsparcia dochodowego rodzin. A same świadczenia i koszty ich obsługi finansuje w formie dotacji celowej budżet państwa. Przypomnijmy: prawo do zasiłku rodzinnego i dodatków do niego przysługuje rodzinie o dochodzie nie wyższym niż 504 zł na osobę lub 583 zł, gdy jest w niej dziecko niepełnosprawne.
Z tego też powodu nie trzeba uiszczać opłaty skarbowej od podań i załączników do podań, czynności urzędowych, zaświadczeń, zezwoleń oraz dokumentów stwierdzających ustanowienie pełnomocnika oraz ich odpisów (wypisów), a także od wydanych zaświadczeń niezbędnych do uzasadnienia wniosków w tych sprawach.