Z ulgi można skorzystać, jeśli nabyte rzeczy ułatwiają niepełnosprawnemu życiowe czynności i są dostosowane do jego potrzeb. Tak wynika z interpretacji dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.
Wystąpił o nią ojciec niepełnosprawnej pięcioletniej dziewczynki. Ma ona m.in. wrodzoną wysoką krótkowzroczność i wymaga stałej kontroli okulistycznej. Na co dzień korzysta z okularów korekcyjnych i indywidualnie zamawianych soczewek kontaktowych. Rodzic podkreśla, że są to rzeczy niezbędne do funkcjonowania i rehabilitacji córki. Dlatego uważa, że ma prawo skorzystać z ulgi i odliczyć wydatki od swojego dochodu.
Co na to fiskus? Przypomniał, że ulga przysługuje nie tylko samym niepełnosprawnym, ale też osobom, które je utrzymują. Czyli zapewniają środki do życia, ponoszą koszty związane z wyżywieniem, mieszkaniem i innymi potrzebami. Dotyczy to jednak tylko niektórych członków rodziny, np. małżonka, dzieci, rodziców, zięciów, synowych. Dochody osób znajdujących się pod naszą opieką nie mogą przekroczyć w ciągu roku 9120 zł.
Rodzaje wydatków rehabilitacyjnych wymienia art. 26 ust. 7a ustawy o PIT. Są to m.in. zakupy indywidualnego sprzętu i urządzeń, które są niezbędne w rehabilitacji oraz ułatwiają choremu wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności. Uprawniony do stwierdzenia tego, czy dana rzecz jest niezbędna w rehabilitacji oraz będzie ułatwiać codzienne życie, jest lekarz specjalista, który biorąc pod uwagę stan zdrowia konkretnej osoby i potrzeby indywidualnej rehabilitacji, może wydać w tej sprawie stosowne zaświadczenie.
Zdaniem skarbówki za taki indywidualny sprzęt można uznać też okulary korekcyjne i soczewki kontaktowe. Rodzic ma więc prawo odliczyć od swojego dochodu poniesione wydatki. Pod warunkiem że zostały udokumentowane, a dziecko posiada orzeczenie o niepełnosprawności.
