Zubrin, inżynier kosmiczny, zajął się na serio projektowaniem wypraw na Marsa, a szczegółowe opisy i instrukcje zamieszcza w swoich książkach. „Czas Marsa” poświęcony był przemieszczeniu się ludzi na Czerwoną Planetę: jak to zrobić, jakim pojazdem, po jakich orbitach, ile przygotować paliwa itp. NASA nie wymyśliła nic lepszego niż wielgachny statek składany na orbicie ziemskiej, targający wszystkie zapasy i paliwo; koszt całej zabawy wyniósłby 400 mld dol. Zubrin pokazał plan dostania się na Marsa za 30 mld i przekonał po długich, a ciężkich zabiegach biurokratów z NASA. Nic dziwnego, że trudno mu się wyzbyć tonów ironicznych wobec molocha. Sekret jest prosty: trzeba w jak największej mierze skorzystać z zasobów Marsa, zamiast tachać każdy kilogram za tysiące dolarów.