Tylko 19 zł miesięcznie przez cały rok.
Bądź na bieżąco. Czytaj sprawdzone treści od Rzeczpospolitej. Polityka, wydarzenia, społeczeństwo, ekonomia i psychologia.
Treści, którym możesz zaufać.
Reklama
Małgorzata Mirga-Tas czaruje na Biennale w Wenecji
Freski z Ferrary, zdobiące jeden z najbardziej tajemniczych budynków architektury europejskiej, zainspirowały Małgorzatę Mirgę-Tas. Pierwszą Romkę, która reprezentuje Polskę na Biennale w Wenecji.
Zespół wystawy „Przeczarowując świat” na tle fresków w Palazzo Schifanoia w Ferrarze. Od lewej: Wojciech Szymański, Małgorzata Mirga-Tas, Joanna Warsza
W Pawilonie Polskim stworzyła niezwykłą gigantyczną instalację „Przeczarowując świat", przypominającą pałac z tkanin, wypełniających 12 paneli o wysokości 4,6 m. Instalacja opowiada o wędrówce obrazów i wzajemnych wpływach kultury romskiej, polskiej i europejskiej. Projekt, przygotowany z kuratorami Joanną Warszą i Wojciechem Szymańskim, doskonale współbrzmi z przewodnim hasłem tegorocznej Międzynarodowej Wystawy Sztuki – La Biennale di Venezia: „The Milk of Dreams"(„Mleko snów"), zapożyczonym przez kuratorkę Biennale Cecilię Alemani z książki Leonory Carrington, surrealistycznej malarki i pisarki, opisującej świat przez pryzmat wyobraźni, gdzie wszystko może się zmienić, a każdy przejść metamorfozę.
Pozostało jeszcze 95% artykułu
Reklama
Plus Minus
„Wszystko jak leci. Polski pop 1990-2000”: Za sceną tamtych czasów
Ich nazwiska nie trafiały na okładki płyt, ale to oni ukształtowali dzisiejszy show-biznes.
Plus Minus
„Eksplodujące kotki. Gra planszowa”: Wrednie i losowo
„Eksplodujące kotki. Gra planszowa” to gratka dla tych, którzy nie lubią współgraczy…
Plus Minus
„Jesteś tylko ty”: Miłość w czasach algorytmów
Chemia pomiędzy odtwórcami głównych ról utrzymuje film na powierzchni, także w momentach potencjalnej monotonii.
Plus Minus
„Harry Angel”: Kryminał w królestwie ciemności
Czasem największy horror zaczyna się wtedy, gdy przestajemy okłamywać samych siebie.
Plus Minus
Gość „Plusa Minusa” poleca. Sebastian Jagielski: Czego boją się twórcy
Współczesne kino częściej szuka empatii niż konfrontacji, ale wciąż uważam, że ta druga może być bardzo skuteczna.
