To korzystne dla organów podatkowych stanowisko potwierdził dzisiaj (19 lipca 2011 r.) Naczelny Sąd Administracyjny (sygnatura akt: II FSK 391/10).
W jego ocenie fiskus słusznie odmówił wszczęcia postępowania spółce, która wystąpiła z korektą zeznania podatkowego po upływie pięciu lat od dnia jego złożenia.
Wniosek o nadpłatę
Spółka wystąpiła 9 września 2008 r. do organu podatkowego o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób prawnych za 2002 r. Do wniosku dołączyła korektę zeznania CIT8 o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za 2002 r.
Fiskus odmówił wszczęcia postępowania w tej sprawie. Wyjaśnił, że prawo do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty wygasa po upływie pięciu lat od dnia złożenia zeznania (deklaracji), w którym wykazano zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej albo nadpłatę w wysokości mniejszej od należnej. Początek biegu pięcioletniego terminu do złożenia korekty wyznacza więc złożone przez spółkę 14 lutego 2003 r. zeznanie wstępne (CIT8). Dla podatniczki termin do skutecznego złożenia korekty zeznania podatkowego i żądania stwierdzenia nadpłaty za 2002 r. upłynął 14 lutego 2008 r.
Spółka nie zgadzała się z tym stanowiskiem. Podkreślała, że złożyła kilka korekt zeznania za 2002 r. W skardze do sądu administracyjnego argumentowała, że pięcioletni termin na złożenie wniosku o stwierdzenie nadpłaty powinien być liczony od dnia złożenia korekty deklaracji. A jeżeli nastąpiło kilka kolejnych korekt, to przy obliczaniu spornego terminu należy uwzględnić datę złożenia ostatniej, w której wykazano kwotę zobowiązania podatkowego wyższą od należnej.
