Dyscyplinarna szesnastka z SN - komentuje Marek Domagalski

Izba Pracy, pozbawiona spraw publicznych, raczej będzie w cieniu innych, przynajmniej do czasu zakończenia sprawy pytań prejudycjalnych do Luksemburga.

Sprawy publiczne, w tym stwierdzania ważności wyborów, trafią do nowej Izby Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych. Poza incydentalnymi przypadkami lokalnej powtórki wyborów, nigdy jednak nie zostały one unieważnione, nawet wtedy, gdy ponad 600 tys. obywateli złożyło protest na wybór Aleksandra Kwaśniewskiego na prezydenta za to, że prezentował się w kampanii jako magister.

Buławę w tej batalii trzyma moim zdaniem zupełnie nowa szesnastka sędziów z Izby Dyscyplinarnej (na razie dwunastka, bo KRS nie wskazała kandydatów na cztery wakaty). Na to, jak sprawnie się zorganizują, jak będą orzekać, będzie patrzeć 10 tys. sędziów, ale i kilkadziesiąt tysięcy prokuratorów, radców, adwokatów, notariuszy i komorników. Zwłaszcza ci, którym obowiązki i standardy w swych profesjach zdarzało się lekceważyć. Nie ma wątpliwości, że przynajmniej przejściowo „wydajność" tej armii będzie większa. Sędziowie tej izby muszą być jednak rzeczywiście bez zarzutu, a jeśli nie staną na wysokości zadania, np. nadużyją uprawnień, zamiast reformy będzie klapa.