119 zł za rok czytania RP.PL
Rzetelne informacje, pogłębione analizy, komentarze i opinie. Treści, które inspirują do myślenia. Oglądaj, czytaj, słuchaj.
Joanna Parafianowicz: podzieliła nas urna wyborcza
Nawet gdy myślimy podobnie, kłócimy się, bo podzieliła nas urna wyborcza.
Niewątpliwie za sprawą tragicznej śmierci prezydenta Gdańska Pawła Adamowicza zaczęły pojawiać się postulaty łagodzenia języka debaty publicznej, a nawet wezwania do tego, abyśmy wszyscy uczynili krok wstecz i zrobili rachunek sumienia. Nie tylko politycy, ale i my – zwykli ludzie – odczuwaliśmy potrzebę uderzenia się w piersi. Niestety, z czasem jasne zaczęło się stawać, iż wygodniej bić w piersi cudze niźli własne.
„Zdrada", „hańba", „zbrodnia", „hitlerowiec", „pisiaki", „lewaki", „lemingi", „moherowe berety",„cyniczne gnomy", „trolle", czyli „my" i „oni" niezależnie od tego, czy sięgając po epitety, zasilamy ten, czy inny obóz. Język debaty zarówno publicznej, jak i tej, którą Polacy uprawiają w codziennych rozmowach na tematy dla nich istotne, usiany jest podziałami, a znaczenie, jak sądzę, ma nie tylko to, co się? mówi, lecz sam fakt, że się? coś po raz kolejny powtarza. Odnieść można nawet wrażenie, że w języku, którym się posługujemy, chodzi o to, aby także za jego sprawą dać wyraz niezmienności poglądów, nieugiętości stanowiska, a co za tym idzie – złagodzenia któregokolwiek z tych elementów po to, aby móc osiągnąć porozumienie.
