Gorzej, że ksiądz, którego audytorium, choć liczone w autobusach, wciąż wynosi raptem 2 – 3 procent, pociągnął na dno absurdu ludzi, którzy z racji pełnionych obowiązków powinni zachować minimalną choćby powagę. Najpierw szef polskiej dyplomacji poskarżył się do Stolicy Apostolskiej. Jak ja się modliłem, żeby Watykan mu odpowiedział. Wyobrażacie sobie państwo, co by się działo, gdyby się Radek alias Radosław nie doczekał? Moim zdaniem był gotów uderzyć z tym do samej góry!
Dzieci piszą do św. Mikołaja, a on korespondowałby ze św. Piotrem albo Najwyższym. "Panie Boże, uprzejmie donoszę, że ojciec dyrektor bardzo brzydko na nasz rząd mówi, i na wszystkie poprzednie też brzydko, a ci z Krakowskiego to śpiewają, żebyś nam raczył wrócić ojczyznę wolną, jakbyśmy nie byli wolni.
A przecież u nas wolno i mówić, i śpiewać, co się chce. Panie Boże, to pisałem ja, Sikorski Radosław z Emeszetu, ale kiedyś byłem z Monu".
Ciekawe, co Pan Bóg odpowiedziałby Sikorskiemu, gdyby nie chciał go ukarać. Być może przypomniałby mu jego własne słowa sprzed kilku lat. "Co do ojca Tadeusza: będąc w rządzie, nigdy do telewizji Trwam nie chodziłem. Zadebiutowałem tam dopiero po przejściu do Platformy. – Pojechał pan do Torunia? – Gdzie tam... Zaczepili mnie w Sejmie. Udzieliłem wypowiedzi, bo Trwam to przecież elektorat, a ja walczę teraz o głosy dla Platformy".
Cóż, czasy się zmieniły, dziś Platforma walczy o głosy na lewicy i w związku z tym skończyły się nastrojowe dedykacje – dla sympatycznego ojca Tadzia od równie sympatycznego pana Radzia.
