Grupa posłów zapowiedziała, że zamierza złożyć pozwy przeciwko Sejmowi o ochronę ich dóbr osobistych, które miałby naruszać krzyż wiszący w sali obrad Sejmu, gdyż są ateistami.
Ochronę dóbr osobistych reguluje art. 23 kodeksu cywilnego. Jako dobra osobiste wskazane są m.in. zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska.
Zgodnie z art. 24 kodeksu cywilnego można domagać się zaniechania działań naruszających dobro osobiste, chyba że nie są bezprawne. Niewątpliwie wśród dóbr osobistych wymieniona jest swoboda sumienia, zatem podlega ona ochronie na zasadach przewidzianych dla dóbr osobistych. Oznacza to, że ochronie podlega także swoboda bycia ateistą.
Dobra osobiste naruszałaby próba ograniczenia swobody sumienia, na przykład poprzez zmuszanie do przyjęcia określonej wiary lub jej odrzucenia.
Czy jednak ochrona dóbr osobistych obejmuje też prawo do ochrony przed widokiem symboli religijnych w przestrzeni publicznej dla ateistów czy prawo do ochrony przed widokiem symboli religijnych innych wyznań dla wierzących? Oczywiście nie. Z prawa do ochrony dóbr osobistych nie da się wywieść uprawnienia do domagania się usunięcia z przestrzeni publicznej wszelkich symboli religijnych. Dotyczy to także krzyża, w tym krzyża na sali sejmowej.