Stworzony został przez programistę Boba Thomasa. Creeper automatycznie wyszukiwał maszyny podłączone do sieci ARPANET, poprzedniczki Internetu. Użytkownicy dostawali wiadomość następującej treści „Jestem Creeper, złap mnie jeśli potrafisz", po czym napis znikał. Natychmiast do usuwania niechcianego programu powstał Reaper — pierwsze narzędzie do usuwania złośliwego oprogramowania.
Od tego momentu ilość niechcianych samopowielających się programów komputerowych stale rośnie: w 1990 roku było ich 1300 w 2000 r., 50 tys, a w 2010, już 200 mln.
Wraz ze wzrostem ilości wirusów, które w początkowym okresie powstawały dla eksperymentu, czy dla żartu, tworzone przez przemądrzałych programistów, stały się one narzędziem przestępstwa. Mniej więcej od 2005 roku generowanie wirusów stało się sposobem na zarabianie pieniędzy. Pierwszych wirusem, który powstał i rozprzestrzeniał się poza laboratorium był Elk Cloner. Napisał go 15-latek dla żartu. Atakował komputery Apple, roznoszony był przez powszechnie wówczas używane dyskietki. Na ekranie zainfekowanego komputera pojawiał się nieszkodliwy poemat ku chwale wirusa. Pierwszym szkodliwym wirusem, który usuwał oprogramowanie z zainfekowanego komputera był upubliczniony w 1987 roku Jerusalem. Został po raz pierwszy wykryty na Uniwersytecie Hebrajskim w tym mieście.
W 1992 roku pojawił się pierwszy naprawdę szkodliwy wirus Michelangelo. Niewidoczny dla użytkownika został „obudzony" 6 marca, w dniu urodzin Michała Anioła. Raz uaktywniony wycinał istotne elementy sytemu operacyjnego z twardego dysku komputera.
Szalenie niebezpieczny był wirus Mellisa z 1999 roku infekował komputer przez dokumenty stworzone w programie Microsoft Word i sam się rozsyłał za pośrednictwem Outloka. Sparaliżował wiele systemów pocztowych. Twórca złośliwego oprogramowania został złapany i skazany na 20 miesięcy więzienia i grzywnę.
