Przykładem takiej technologii jest ściana trójwarstwowa, oparta na zastosowaniu materiałów ceramicznych.

Konstrukcja ściany trójwarstwowej obejmuje trzy warstwy, różniące się między sobą rodzajem materiału budowlanego, a tym samym funkcją pełnioną w całej strukturze. Warstwa nośna wznoszona jest z poryzowanych pustaków ceramicznych. Część środkową stanowi wełna mineralna lub rzadziej płyty styropianowe, odpowiedzialne za właściwy poziom izolacji termicznej.Zewnętrzną warstwę, określaną jako osłonową, tworzy elewacja. Materiałem stosowanym do jej budowy jest cegła licowa lub klinkierowa. Ten komplementarny system gwarantuje optymalne parametry w zakresie termoizolacyjności budynku, czyli inaczej mówiąc, zapewnia przyjemną temperaturę w okresie letnim oraz minimalizuje straty ciepła w czasie jesienno-zimowym.

[srodtytul]Ceramika poryzowana[/srodtytul]

Ściana nośna, odpowiedzialna za przenoszenie ciężaru budynku na fundamenty, wznoszona jest najczęściej z poryzowanych pustaków ceramicznych. Wybór tego materiału podyktowany jest wysokimi właściwościami ceramiki poryzowanej w zakresie izolacji cieplnej i akustycznej, wytrzymałością oraz korzystnym wpływem na poziom wilgotności panujący w pomieszczeniach. Co więcej, na rynku dostępne są również pustaki szlifowane, których gładka powierzchnia umożliwia murowanie na zaprawę klejową.

– Zastosowanie pustaków szlifowanych znacznie ogranicza występowanie mostków termicznych, które są jedną z przyczyn utraty ciepła z wnętrza pomieszczeń – mówi Krzysztof Omilian z Röben. – Szlifowana powierzchnia ułatwia precyzyjne układanie poszczególnych bloków, co umożliwia uzyskanie jednorodnego muru z minimalizacją strat ciepła dzięki zaprawie klejowej łączącej pustaki – dodaje.