Naukowcy pod kierownictwem biologa Alexisa Earla z Cornell University przeanalizowali dane zbierane przez niemal 20 lat, a dotyczące szpaków wspaniałych (Lamprotornis superbus) żyjących we wschodniej Afryce. Dane ujawniły przykłady wzajemnej pomocy występujące u tych ptaków. Wyniki badań opublikowano 7 maja w czasopiśmie naukowym „Nature”.
Naukowcy zbadali więzi, które tworzą szpaki wspaniałe
Naukowcy przez niemal 20 lat zbierali dane na temat szpaków wspaniałych. Ptaki te należą do rodziny szpakowatych i żyją w stadach w surowym klimacie sawanny. Posiadają charakterystyczne, wielobarwne upierzenie.
W latach 2002-2021, czyli przez 40 sezonów lęgowych, badacze prowadzili obserwacje dziewięciu stad szpaków wspaniałych żyjących w Kenii we wschodniej Afryce.
Szczególnie przyglądali się interakcjom zachodzącym między ptakami, w tym przypadkom wzajemnej pomocy związanej z wychowywaniem potomstwa, np. dostarczaniem pokarmu czy obronie gniazd. Ponadto przeprowadzili analizy DNA pobranego od niektórych ptaków, aby ustalić pokrewieństwo między nimi. Chcieli dzięki temu sprawdzić, czy pomoc była kierowana w pierwszej kolejności do krewnych, czy też do niespokrewnionych osobników, nawet wówczas, kiedy krewni byli dostępni. Ponadto chcieli dowiedzieć się, czy pomoc ta była na przestrzeni lat odwzajemniana.