Z pomocą przychodzi opowieść dla małych i dużych – jak widnieje w podtytule. Autor dedykuje ją dzieciom, które przeżyły nieodwracalną stratę oraz dorosłym, którzy nie potrafili im tego wytłumaczyć. Głównym bohaterem książeczki jest liść o imieniu Jaś. Wraz z następującymi po sobie porami roku zmienia się, aby w końcu ze śniegiem spokojnie opaść na ziemię. Towarzyszą mu w tym inne liście, jego przyjaciele. „Wszyscy się boimy tego, czego nie znamy, Jasiu. To jest zupełnie naturalne – zapewnił Daniel. – A jednak nie bałeś się, kiedy wiosna zmieniała się w lato (...). To były naturalne zmiany. Czemu więc miałbyś się bać teraz, kiedy nadchodzi pora śmierci”. Prowadzone przez liście filozoficzne dysputy mogą brzmieć dziwacznie. Jednak obsadzenie jakich innych istot w tej roli gwarantowałoby lepszy efekt i pozwoliłoby zachować analogię do historii ludzkiego życia?
Doktor Buscaglia (autor 12 książek, sprzedanych 14 mln egzemplarzy) nie pozostawia czytelnika bez nadziei. Pokazuje sens śmierci i tego, co następuje po niej. Bez nadmiaru metafizyki.
[i]Leo Buscaglia, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne Gdańsk 2008, s. 48[/i]
