Perypetie polskiego żubra

Sztuczne dokarmianie żubrów czy tworzenie polan w Puszczy Białowieskiej sprzyjało liczebności populacji, ale działało wbrew naturalnym mechanizmom selekcji.

Aktualizacja: 24.07.2019 20:49 Publikacja: 24.07.2019 18:17

Perypetie polskiego żubra

Foto: Adobe Stock

Zwiększało to uzależnienie żubra od opieki ludzi. Temu zagadnieniu poświęcona jest publikacja w „Mammal Research", jej autorami są: Tomasz Samojlik, Tomasz Borowik i Rafał Kowalczyk z Instytutu Biologii Ssaków Polskiej Akademii Nauk w Białowieży oraz Anastasia Fedotova z Rosyjskiej Akademii Nauk w Petersburgu.

Puszcza Białowieska była ostatnim schronieniem żubrów w Europie. Przetrwanie gatunku miało związek ze statusem królewskiego łowiska, jakim od XIV w. cieszyła się puszcza, z prawną ochroną żubra oraz z wykształceniem systemu zimowego dokarmiania żubrów sianem na koszonych od wieków puszczańskich łąkach. Od XVIII w. żubry dokarmiano już celowo, tym niemniej w końcu tego stulecia białowieska populacja liczyła niespełna 300 osobników.

Odbierz 20 zł zniżki - wybierz Płatności Powtarzalne

Czytaj o tym, co dla Ciebie ważne. Sprawdzaj z nami, jak zmienia się świat i co dzieje się w kraju. Wydarzenia, społeczeństwo, ekonomia, historia i psychologia w jednym miejscu
Nauka
Dlaczego koty są rude? Naukowcy w końcu rozwiązali zagadkę DNA
Materiał Partnera
Czy jest pan/pani za…? Oto, jak sposób zadawania pytań wpływa na odpowiedzi
Materiał Partnera
Wzór na sprawiedliwość. Jak matematyka może usprawnić budżet obywatelski?
Nauka
Naukowcy zaobserwowali „piractwo lodowe” na Antarktydzie. Zachodzi szybciej, niż sądzono
Nauka
Przełomowe odkrycie naukowców dotyczące szpaków. Podważa wcześniejsze twierdzenia