Jak powiedzieć dziecku, że nie pojedzie na wakacje

Jeśli nie masz wystarczająco pieniędzy na letnie atrakcje dla swojej pociechy, nie martw się. Pomóż swemu dziecku zrozumieć sytuację, pokaż, że mu współczujesz i razem poszukajcie alternatywnych, tańszych rozwiązań.

[srodtytul]Pieniądze to nie wszystko[/srodtytul]

Aby nasze dziecko miało właściwą postawę w stosunku do pieniędzy, warto jak najwcześniej wprowadzać go w świat prawdziwych wartości. Przede wszystkim sami musimy wyznawać zasadę, że pieniądze są, owszem, ważne, ale nie powinny wartościować ludzi. Od samego początku warto powtarzać to dziecku, a przyjmie naszą postawę i będzie naśladować najważniejszych dla siebie ludzi.

Dobrze jest pokazywać dziecku, że świat jest różnorodny, a ludzie różnią się od siebie. Nie wszyscy mają wystarczająco dużo pieniędzy na atrakcyjne, zagraniczne wyjazdy, można również spędzić lato na przykład na wsi, w miłym towarzystwie. Ilość pieniędzy i plany wakacyjne nie determinują naszego dobrego nastroju, dużo zależy od nas samych.

Dziecko powinno wiedzieć, że nie zawsze możemy mieć w życiu wszystko, co chcemy. Wiele możemy zrobić sami, bardzo pomaga wyobraźnia, kreatywność i kilka osób, które chętnie spędzą z nami czas.

[srodtytul]Dziecko zrozumie[/srodtytul]

Jak pokazują badania, rodzice wolą rozmawiać z dziećmi o uzależnieniach od narkotyków, a nawet o seksie, niż o trudnej sytuacji finansowej. Rodzice często czują się, jakby ponieśli porażkę. Wstydzą się przed dziećmi, że nie są w stanie zapewnić im wielu rzeczy, na przykład drogiego wyjazdu na obóz sportowy czy zagranicznej wycieczki, na którą pojadą inne dzieciaki.

Ale dla dziecka taka szczera rozmowa jest bardzo ważna. Ono chce zrozumieć prawdziwą sytuację rodziny, nie warto tego przed nim ukrywać. Kiedy nie wie o co chodzi i nie rozumie dlaczego nie może wyjechać na wymarzony wyjazd, czuje się odrzucone i mocno zawiedzione. Może też odebrać to jako karę za swoje przewinienia.

Szczera rozmowa i spokojne wyjaśnienie sytuacji, pomogą dziecku poznać prawdę i zrozumieć, dlaczego nie może dostać tego, czego pragnie.

[srodtytul]Empatia[/srodtytul]

Dziecko zrozumie twoją sytuację, ale i ono potrzebuje twojego zrozumienia, aby mogło lepiej poradzić sobie ze stratą.

Zamiast komentarzy, typu: „nie ma sensu płakać z tego powodu”, czy „jeszcze nie raz pojedziesz na obóz”, pomóż mu po prostu, okazując zrozumienie i szacunek dla jego uczuć.

Prawdopodobnie odczuwa silne rozczarowanie, jest mu bardzo przykro, że inni jadą, a ono nie może. Może być złe, smutne, przygnębione i chce podzielić się z tobą swoimi uczuciami.

Silne uczucia nie znikną, jeśli się je zlekceważy. Dziecko, pod wpływem silnych emocji, nie przyjmie żadnych kazań, morałów, krytyki czy nawet pocieszania. Potrzebuje naszego zrozumienia, chce, byśmy wiedzieli, co się z nim w danej chwili dzieje, co obecnie przeżywa.

Jeśli dziecko nie będzie zawstydzane, nie będzie musiało stłumić swoich uczuć, one spokojnie wyparują. Staną się mniej intensywne tylko wtedy, gdy rodzic uważnie wysłucha dziecko, zrozumie jego uczucia i zaakceptuje je. Taka postawa buduje też zaufanie i silną więź między rodzicami a dziećmi.

[srodtytul]Kreatywna alternatywa[/srodtytul]

Po wspólnym opłakaniu straty, można zabrać się do poszukiwań innych możliwości spędzenia wakacji. Warto pamiętać maksymę pewnej mojej przyjaciółki, że nie ważne gdzie, ważne z kim. Zastanów się, może twoi znajomi, którzy też mają dzieci w wieku twoich, chętnie zabiorą je na działkę dla towarzystwa swoich latorośli?