Twórcy francuskiego dokumentu przekonują, że ludzie i delfiny mają ze sobą wiele wspólnego. Na dowód zabierają widzów w podróż do podwodnego świata i prezentują przegląd podmorskich charakterów.
Delfiny plamiste żyją w turkusowych wodach Zatoki Meksykańskiej. Ścisłe więzi łączą tylko matki z potomstwem, poza tym w stadzie panuje totalna anarchia i równość. Nie ma mowy o podziałach na grupy wiekowe czy uprzywilejowanie ze względu na płeć. Osobniki swobodnie dobierają się w stada. Tylko po zmroku są karne i zdyscyplinowane. Zdają sobie sprawę, że od współdziałania zależy ich przetrwanie. W ciemnościach zespołowo polują i wzajemnie się chronią. Komunikację zapewnia seria gwizdów, inna dla każdego osobnika.
Delfiny grubogłowe tworzą wspólnoty przyjaciół. Codziennie o tej samej porze płyną na popołudniową drzemkę. Gdy jedne wylegują się na słońcu, pozostałe pełnią straż. Ciała pokryte szramami i bliznami udowadniają, że życie pod powierzchnią bywa niebezpieczne. Na szczęście rzadko dochodzi do konfrontacji z najniebezpieczniejszymi morskimi drapieżnikami – rekinami. Przed ewentualnymi atakami żarłaczy błękitne ssaki skutecznie się bronią. Fale ultradźwiękowe pozwalają im wzajemnie informować się o pozycji. Bezpieczeństwo zapewnia także zdolność do szybkiego formowania szyku. Wspólnie podejmują decyzje i dzielą się informacjami na temat siły i możliwości przeciwnika. Jak to robią? Skomplikowany system komunikacji delfinów wciąż jest dla badaczy zagadką. Na razie udało się sklasyfikować dźwięki dotyczące danej aktywności, np. nawołujące do rozproszenia się lub pozostania w grupie. Pewne jest, że jeden dźwięk łączy się z drugim.
Delfiny długoszczękie podobnie jak grubogłowe zawierają trwałe przyjaźnie. Butlonosy większość życia spędzają na zabawie, uwielbiają także miłosne igraszki. Flirtują poza okresem rozrodczym pocierając nosami wrażliwą skórę. Samiec cierpliwie zaleca się do partnerki, zabiegając o jej względy nawet kilka tygodni. By czuć się raźniej, często prosi o pomoc przyjaciela i wspólnie z nim uderza w konkury.
Samotny delfin, który oddalił się od stada, ma małe szanse na przetrwanie. Jeśli zgubi towarzyszy, szybko stara się znaleźć nowych. Zdarza się, że dołącza do osobników innego gatunku. Ale w społeczności delfinów zawsze może liczyć na pomoc.
