Leworęcznym być

13 sierpnia przypada Międzynarodowy Dzień Osób Leworęcznych. Tekst z archiwum "Życia Warszawy"

Ciężko się żyje „lewusom”?

Paweł Kaczmarczyk:

Miałem problemy w szkole, bo pulpity do pisania przy krzesłach, rozbudowane z prawej strony, a wąskie z lewej, utrudniały mi notowanie. Problematyczne bywają drzwi, które otwierają się na prawą stronę. Byłoby wygodniej, gdyby włączniki światła były na lewej ścianie. Ciężko otworzyć konserwę zwykłym otwieraczem, ale mam już elektryczny.

A zalety?

Bardzo wiele! Lepsza praca prawej półkuli odpowiedzialnej za: całościowe postrzeganie problemów, dobrą orientację w terenie, empatię, umiejętność wczucia się w czyjąś sytuację.

To cechy rzadziej spotykane w społeczeństwie. Powinno się więc leworęcznych doceniać i brać pod uwagę ich potrzeby.

W pana sklepie można kupić sprzęty biurowe dla leworęcznych. Które przedmioty powinny być przystosowane do używania drugą ręką?

O nożyczkach wiele osób słyszało, ale nie wszyscy wiedzą, że dzieci powinny mieć też linijki z podziałką od prawej do lewej, bo w ten sposób rysują. Odpowiednio wyprofilowane pióra, ołówki, kredki uczą dobrze trzymać rękę, nie męczyć jej, sprawniej uczyć się pisania i nie rozmazują się, co jest problemem, gdy pisze się inaczej.

Czy opowieści o wiązaniu dzieciom lewej ręki, żeby pisały prawą, to już przeszłość?

Niestety, pomimo że mamy XXI wiek, nadal spotykamy się z opiniami, że leworęczność to wynik złego wychowania. Dzieci wciąż bywają „przestawiane” na pisanie prawą ręką, bo rodzice nie zdają sobie sprawy, że tym je krzywdzą. A przecież leworęczni to największa mniejszość na świecie!