Pobudzanie organizmu do uzyskania równowagi

Rz: Co to jest homeopatia?

Jan Baranowski: Nazwa wywodzi się od greckich słów homois, co znaczy podobny i pathos, czyli cierpienie. Główna zasada leczenia brzmi: niech podobne leczy podobne. Homeopatia jest naturalną metodą leczenia, która polega na stymulacji mechanizmów obronnych organizmu za pomocą pojedynczego leku podawanego w jednym czasie. Ten nurt nazwa się homeopatią klasyczną. Za jego twórcę uznaje się niemieckiego lekarza Christiana Samuela Hahnemanna, żyjącego na przełomie XVIII i XIX wieku. Co ważne, w homeopatii leki stymulują procesy ozdrowieńcze chorego organizmu. Lek homeopatyczny dobiera się indywidualnie dla każdego przypadku chorobowego.

Na czym polega leczenie homeopatyczne?

Podstawową sprawą jest to, że w homeopatii nie leczy się choroby, ale pacjenta. Sama terapia zaś polega na pobudzaniu organizmu do uzyskania równowagi zwanej homeostazą dynamiczną. Wykorzystuje się do tego prawa natury, trzeba więc je najpierw poznać. Ważne jest też to, by dokładnie poznać objawy choroby zebrane w wywiadzie i w badaniu lekarskim. Integralną częścią wywiadu jest też poznanie konstrukcji psychiczno-emocjonalnej pacjenta. Dopiero wówczas można na podstawie całości obrazu chorobowego zacząć stosować terapię homeopatyczną.

W jaki sposób lekarz-homeopata poznaje konstrukcję psychiczno-emocjonalną pacjenta?

Temu właśnie służy dobrze przeprowadzony wywiad, w trakcie którego z jednej strony pacjent sam własnymi słowami opowiada o swojej chorobie i dolegliwościach, a z drugiej lekarz zadaje dziesiątki szczegółowych pytań właśnie po to, by powstał jak najbardziej rzetelny portret pacjenta. Dopiero wówczas homeopata może przepisać na zasadzie podobieństwa obrazu jego objawów, zgodny z zasadą podobieństwa pojedynczy lek homeopatyczny.

O co może pytać lekarz?

Zaczyna od pytań dotyczących objawów schorzenia, z którym przyszedł pacjent. Pojawia się więc seria pytań tzw. czasowych, czyli np. o której godzinie pojawiają się chorobowe objawy, np. suchy kaszel, kiedy pojawiają się bóle brzucha lub zaczerwienienie oczu. Następnie przychodzi seria pytań na temat warunków życia pacjenta, czyli np. gdzie i jak pacjent mieszka i pracuje. To bardzo ważne, bo jeśli przychodzi do mnie np. malarz pokojowy cierpiący na przewlekły kaszel, to muszę się dowiedzieć, czy pracuje w przeciągach, czy w wilgotnych pomieszczeniach, czy są one zadaszone, czy często w zimnie przebywa na świeżym powietrzu. Na końcu pojawiają się pytania dotyczące konstrukcji psychiczno-emocjonalnej, czyli np. czego się boi. W jaki sposób przyszedł na świat? Co lubi jeść, a czego nie? Czy się spóźnia? Czy płacze i dlaczego? Jak sypia? Ważne jest też to, jak pacjent się porusza, jak siedzi na krześle i jak się ubiera. Dobrze przeprowadzony wywiad zajmuje lekarzowi około trzech, a czasem nawet czterech godzin.

Czy wszystkie choroby można wyleczyć homeopatycznie?

Nie wszystkie. Homeopatia najlepsze rezultaty przynosi w leczeniu nieżytów górnych dróg oddechowych, przeziębień, zapaleń oskrzeli. Są jednak lekarze, którzy wyspecjalizowali się w leczeniu innych chorób, np. alergii, czy jak w moim przypadku astmy. Ale za każdym razem jest to sprawa indywidualna, zależy nie tylko od rodzaju choroby, ale i od doświadczenia lekarza.

Czego nie leczy się homeopatycznie?

Przede wszystkim przewlekłych chorób, np. cukrzycy czy nadciśnienia. Nie podejmujemy się leczenia nowotworów i zawałów serca. W Polsce jest też niewielu specjalistów, którzy są skłonni zająć się leczeniem chorób psychicznych. To choroby, które leczy się przede wszystkim z zastosowaniem konwencjonalnej medycyny.

Czy są choroby, w których homeopatia może wspierać konwencjonalne metody leczenia?

Są przypadki, kiedy obie metody mogą się wspomagać, ale są też takie, kiedy się wykluczają. Wszystko zależy od tego, na co cierpi pacjent. I to właśnie decyduje o wyborze sposobu leczenia przez lekarza. Trudno homeopatią zastąpić zabieg operacyjny. Ale zdarza się, że pacjent leczony klasycznie, a wspomagany homeopatią po jakimś czasie przechodzi wyłącznie na leczenie homeopatyczne. Są też przypadki, gdy konieczna jest odwrotna sytuacja, czyli homeopatia musi być zastąpiona klasycznym leczeniem, np. gdy do leczenia trzeba włączyć antybiotyki.

Z czego produkuje się leki homeopatyczne?

Są to substancje pochodzenia naturalnego. Przede wszystkim wyciągi z minerałów, roślin i jadów oraz wydzielin zwierząt. Powstają przez bardzo silne stopniowe ich rozcieńczenie. Najczęściej proporcja wynosi 1 do 100, czyli jedna cząstka substancji roślinnej i sto części wody. Ważne jest też tzw. wytrząsanie. By lek stał się skuteczny, preparat musi być stukrotnie wstrząśnięty. I właśnie to wśród lekarzy medycyny konwencjonalnej budzi najwięcej kontrowersji. Bo ten proces opiera się na tzw. pozaliniowej teorii świata, która jest niezbadana. Obecna nauka opiera się na liniowej teorii świata.

Kto w Polsce może zostać homeopatą?