My – tatarska jazda!
Półksiężyc i gwiazda!
Na stos
Rzuciliśmy
Nasz życia los,
Kresowa kuchnia islamska
Tatarzy przywieźli ze sobą smaki i techniki kulinarne pochodzące z kuchni ludów Kaukazu i tureckiej
Pieróg z farszem
Na stos, na stos!
Tak śpiewali wojacy 1. Szwadronu Tatarskiego 13. Pułku Ułanów Wileńskich pod dowództwem rotmistrza Michała Bohdanowicza. To właśnie ten szwadron pełnił honorową wartę na Rossie podczas składania do grobu serca marszałka Piłsudskiego. Jedna z żurawiejek, czyli dwuwierszowych kupletów układanych dla poszczególnych pułków kawalerii, brzmiała:
Pół Tatarów, pół Polanów,
To trzynasty pułk ułanów.
Historia osadnictwa tatarskiego sięga aż czasów księcia Witołda, u boku którego walczyli pod Grunwaldem, dowodzeni przez Dżalal ad-Dina. Osiadali głównie w okolicach Wilna, Kowna, Trok i Grodna i zostali na wieki. Wychowali wielu wybitnych Polaków, silne tatarskie korzenie miał m.in. Henryk Sienkiewicz.
Tatarzy przywieźli ze sobą smaki i techniki kulinarne pochodzące z kuchni ludów Kaukazu i tureckiej. Mimo że stanowili mniejszość niezbyt liczną, ich kuchnia wywarła ogromny wpływ na całą kuchnię Kresów Rzeczypospolitej, wiele tureckich potraw zadomowiło się na dobre w polskiej kuchni i dziś już mało kto zdaje sobie sprawę, że od Tatarów pochodzą n.p. słynne litewskie kołduny.
Dziś prezentuję tatarskie czebureki i oryginalny deser zwany halwa (nie mylić z turecką chałwą). Za tydzień zaprezentuję koronny przysmak Tatarów – pierekaczewnik.
[b]czebureki [/b]
ciasto:
500 g mąki
1 jajko
sól i pieprz
trochę ciepłego mleka i wody
olej do smażenia
farsz:
500 g baraniny
2 cebule
3 – 4 ząbki czosnku
sól i pieprz
Mięso oczyścić dokładnie z żyłek i tłuszczu, posiekać, dodać drobno pokrojoną cebulę, czosnek, przyprawy, dolać trochę wody i wyrobić rękami.
Mąkę osolić, dodać mielonego pieprzu i połączyć z wodą. Wbić jajko i wyrobić elastyczne ciasto. Rozwałkować na cienkie placki grubości 3 mm i średnicy 20 cm. Na jedną stronę placka wyłożyć nadzienie, a drugą stroną przykryć. Zlepić dokładnie brzegi. Nakłuć widelcem w kilku miejscach. Smażyć na głębokim tłuszczu.
– farsz mięsny można też robić z gęsiny lub wołowiny
– czebureki można też nadziewać farszami jarskimi, jak tarta marchew z podsmażoną cebulą, owczy ser czy kapusta z grzybami
[b]halwa [/b]
250 g mąki
250 g miodu
250 g masła
Miód rozgrzać na małym ogniu, nie dopuszczając jednak do zagotowania.
Masło sklarować – rozpuścić na małym ogniu i gotować, często mieszając, aż zrobi się przezroczyste. Zdjąć szumowiny z wierzchu łyżką cedzakową.
Stopniowo wsypywać do masła mąkę, stale mieszając, aż powstanie jednolita masa.
Powoli dodawać gorący miód, stale mieszając. Zdjąć z ognia i dalej mieszać, do jednolitej ciemnozłotej masy.
Wylać na gładką płaską powierzchnię i rozsmarować na równą warstwę grubości centymetra. Odstawić do ostudzenia (ok. 6 godzin). Wycinać w niewielkie kara.
Piotr Bikont dziennikarz, znawca kuchni i smakosz, autor publikacji kulinarnych
My – tatarska jazda!
Półksiężyc i gwiazda!
Pozostało 98% artykułu
