Błękitna krew na błękitnej lagunie

Hollywood nie lubi starzejących się kobiet, o czym Brooke Shields doskonale wie, ale najwyraźniej znalazła sposób, żeby oszukać czas i zachować urodę. Recepta wydaje się prosta. – Udaję młodszą niż jestem – mówi z rozbrajającą szczerością.

Odmładzają ją też córki: siedmioletnia Rowan i czteroletnia Grier. Aktorka się śmieje, że przy małych dzieciach nie musi się martwić o formę, bo codziennie ma zapewnioną gimnastykę. I rzeczywiście, wygląda rewelacyjnie, a magazyn „People” kolejny raz z rzędu umieścił ją na liście 100 najpiękniejszych ludzi 2009 roku.

Jednak wyjątkowa uroda, która przed laty otworzyła jej drogę do sławy, czasem przeszkadzała. Byłym modelkom z reguły odmawia się talentu i inteligencji. Często niezasłużenie – jak w przypadku Shields, absolwentki renomowanej uczelni w Princeton.

Karierę rozpoczęła wyjątkowo wcześnie za sprawą matki, Teri Shields, fotomodelki i niespełnionej aktorki, która na córkę przeniosła swoje własne ambicje. Brooke miała 11 miesięcy, gdy pierwszy raz wystąpiła w reklamie. Błyskawicznie stała się jedną z najpopularniejszych dziecięcych modelek i równie szybko – dziś przyznaje, że za szybko – wciągnął ją w swoje tryby bezwzględny świat „dorosłego” show-biznesu. Matka nieostrożnie zgodziła się na nagie zdjęcia córki, gdy ta miała zaledwie dziesięć lat. Kiedy po latach fotografie pojawiły się na wystawie w galerii sztuki, panie Shields wytoczyły proces autorowi, ale nie uzyskały sądowego nakazu zamknięcia ekspozycji.

Brooke dorastała w świetle fleszy także za sprawą swoich arystokratycznych korzeni i doskonałych koneksji, które zawdzięcza ojcu. Wśród słynnych przodków aktorka ma francuskiego króla Henryka IV i córkę papieża Aleksandra VI – Włoszkę Lukrecję Borgię.

Zadebiutowała na małym ekranie w dramacie „Po upadku” (1974) u boku Faye Dunaway i Christophera Plummera. Dwuznaczny rozgłos przyniosła Shields rola nieletniej prostytutki w filmie „Ślicznotka” (1978)

Louisa Malle’a, a śmiałe sceny z udziałem wtedy 12-letniej aktorki wywołały nawet oskarżenia o dziecięcą pornografię. Powodem kolejnego skandalu stała się odważna reklama dżinsów Calvina Kleina. Brooke była jedną z najmłodszych modelek pozujących do zdjęć na okładkach kolorowych magazynów, takich jak „Vogue” czy „Cosmopolitan”.

W 1980 roku wystąpiła w „Błękitnej lagunie” – opowieści o dwojgu rozbitków, między którymi rodzi się uczucie. Film znów wzbudził kontrowersje, tym bardziej że Brooke pojawia się w nim prawie nago, i co gorsza – nie spodobał się krytykom, którzy przyznali wschodzącej gwiazdce, po raz pierwszy w historii tej nagrody, Złotą Malinę dla najgorszej aktorki. Po kilku podobnych rolach, które wymagały tylko ładnej buzi, m.in. w „Endless Love” i „Saharze”, Shields postanowiła odpocząć i zająć się studiami. W tym czasie odrzuciła m.in. propozycje ról w filmach „Pracująca dziewczyna” oraz „Seks, kłamstwa i kasety wideo”.

W latach 90. zaczęła pojawiać się w telewizji, m.in. w opartym na faktach filmie „I Can Make You Love Me” (1993) – o kobiecie prześladowanej przez szalonego wielbiciela. Wiele lat później aktorka na własnej skórze doświadczyła, jak wysoka może być cena popularności. Latami nękał ją księgowy z Los Angeles, śledząc i zasypując setkami listów. Sprawa znalazła finał w sądzie.

Od 1996 roku przez kilka sezonów Shields grała główną rolę w popularnym serialu komediowym „A teraz Susan”. Była też jego producentką. Gościnnie pojawiła się w „Bez skazy”, „Dwóch i pół” oraz „Hannah Montana”. W dorobku filmowym ma m.in. komedię „Kamerdyner” (2005) i thriller „Nocny pociąg z mięsem” (2008). Odniosła też sukces na scenie, m.in. jako Roxy Hart w musicalu „Chicago” w Londynie (2005).

Wielkim powrotem po kilkuletniej przerwie, spowodowanej narodzinami córek, był serial „Szminka w wielkim mieście” (2008 – 2009) – na podstawie kolejnego bestsellera Candace Bushnell, autorki głośnego „Seksu w wielkim mieście”. Rola Wendy – producentki i kobiety sukcesu, która chce być dobrą żoną i matką, nie rezygnując z kariery zawodowej – przyniosła Brooke m.in. dwie nominacje do Złotego Globu.