Pozostali finaliści to Kunstmuseum Ravensburg - Muzeum Sztuki w Ravensburgu w Niemczech, Museet for Sofart - Duńskie Muzeum Morskie w Helsingorze, Saw Swee Hock Student Centre - nowe centrum akademickie London School of Economics - oraz Cantina Antinori - Winiarnia Antinoriego w San Casciano in Val di Pesa koło Florencji. Filharmonię im. Mieczysława Karłowicza w Szczecinie, otwartą w ubiegłym roku, zaprojektowała pracownia Barozzi/ Veiga (Alberto Veiga i Fabrizio Barozzi) z Barcelony. Jej bryła z nieregularnych ostrosłupów przypomina gigantyczną abstrakcyjną rzeźbę. Inspiracją dla architektów był jednak historyczny kontekst: wieże neogotyckich kościołów i wielospadowe dachy w Szczecinie. Nowa architektoniczna ikona miasta wieczorem przypomina ogromny świetlik dzięki LEDom na elewacji. Wewnątrz ma dwie sale koncertowe - symfoniczną i kameralną (znakomita akustyka pozwala na przygotowywanie nagrań studyjnych) oraz wspaniały hol o wysokości trzech kondygnacji.
Wybudowane w 2013 roku Muzeum Sztuki w Ravensburgu w Niemczech zaprojektowali architekci ze Stuttgartu: Arno Lederer, Jórunn Ragnarsdóttir i Marc Oei z pracowni Lederer Ragnarsdóttir Oei. Budynek doskonale wtapia się w zabytkowe centrum miasta, Fasada o niewielkich oknach wykonana została z dwustuletnich cegieł odzyskanych ze zniszczonego klasztoru, a zarazem obiekt ma wiele najnowocześniejszych rozwiązań, m.in. obniżających zapotrzebowanie na energię. (Jest to jedno z pierwszych muzeów na świecie, wzniesiony w tzw. standardzie budynku pasywnego.). Wyposażono go w oświetlenie LED i system wentylacji z odzyskiem ciepła i wilgoci. Galerie sztuki współczesnej zajmują trzy kondygnacje, można w nich podziwiać głównie malarstwo i fotografię Duńskie Museet for Sofart - Muzeum Morskie w Helsingorze, położonym 50 km na północ od Kopenhagi, usytuowane jest w sąsiedztwie jednego z najważniejszych zabytków Danii - zamku Kronborg, wpisanego na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO - znanego z szekspirowskiego Hamleta oraz nowego kulturalnego centrum. Ten kontekst miał decydujący wpływ na architektoniczną wizję pracowni BIG – Bjarke Ingels Group ( Bjarke Ingels i David Zahle). Architekci usytuowali muzeum w suchym doku, schodzącym 7 m poniżej gruntu. Obiekt składa się z trzech biegnących zygzakiem dwukondygnacyjnych mostów wewnątrz doku, pełniących podwójną rolę. Mosty prowadzą do muzeum, ukrytego w głębi doku, a zarazem wyznaczają nowy trakt komunikacyjny, łączący zabytkowy zamek z kulturalnym centrum.
Saw Swee Hock Student Centre w Londynie, zaprojektowany na terenie studenckiego campusu London School of Economics przez biuro O'Donnell+Tuomey (Sheila O'Donnell, John Tuomey i Willie Carey) intryguje oryginalną dynamiczną rzeźbiarską architekturą. Obiekt z czerwonej cegły wyróżniają nieregularne kanciasto-trapezoidalne kształty. Wizualnie łączy puls ulicy z wewnętrznym ruchem. Siedmiokondygnacyjny budynek spełnia jednocześnie wszystkie użytkowe funkcje Cantina Antinori - Winiarnia Antinoriego w San Casciano in Val di Pesa koło Florencji leży u podnóża zbocza, na którym znajduje się pole winorośli. Włoscy architekci z pracowni Archea Associati (Giovanni Polazzi, Laura Andreini, Marco Casamonti i Silvia Fabi) dołożyli starań, aby obiekt harmonijnie współgrał z otoczeniem. Na zewnątrz wtapia się całkowicie w krajobraz i jest prawie niewidoczny (jego zadaszenie pokrywa także tarasowe plantacja winorośli). A pod ziemią kryje nowoczesne rozległe przestrzenie. Na najniższym poziomie trzymane są beczki z winem.
Mies van der Rohe Award jest jedną z najcenniejszych nagród architektonicznych. Przyznaje ją Fundacja imienia Miesa van der Rohe oraz Komisja Europejska co dwa lata za projekty zrealizowane w ciągu dwóch poprzednich lat. W tym roku nominowanych było 420 budynków z całej Europy. Nominowani walczą o prestiż i sporą nagrodę (pierwsze miejsce to 60 tys. euro, a wyróżnienie – 20 tys. euro). Laureata Mies van der Rohe Award 2015 poznamy 8 maja.
