Reklama

Żukowski: Stoch ratuje igrzyska

W epoce powszechnego nieumiarkowania mamy duże szczęście – trafił nam się gwiazdor dyskretny.

Aktualizacja: 19.02.2018 15:49 Publikacja: 18.02.2018 18:05

Żukowski: Stoch ratuje igrzyska

Foto: AFP

Kamil Stoch nie bardzo pasuje do czasów, gdy tuż po sukcesie trzeba okazać radość w sposób taki, by media społecznościowe powieliły to w milionach odsłon. Oczywiście każdy sportowiec ma prawo, by sukces przekuć w lepszą jakość życia, ale można to robić z klasą albo bez.

Kamil Stoch nie miał z tym problemu w Soczi i nie ma teraz, bo został wychowany na przyzwoitego człowieka, którego busola nie szwankuje w starciu z celebrycką pustką. Kiedy patrzę na jego reakcje po zwycięstwach i porażkach, słucham tego, co mówi, mam wrażenie, że to złoty chłopak nie tylko dlatego, że już trzy razy wygrał na igrzyskach.

W Pjongczangu Stoch swoim zwycięstwem sprawił, że nie będzie powtórki ze smutnej historii znanej starszym kibicom z czasów przed Adamem Małyszem i Justyną Kowalczyk. Wówczas igrzyska zimowe były dla nas jedynie przerywnikiem w oczekiwaniu na letnie, choć bracia Bachledowie, siostry Tlałkówny czy Józef Łuszczek próbowali obudzić nas z zimowego snu. Złoto Wojciecha Fortuny z igrzysk w Sapporo wymykało się racjonalnej ocenie, traktowane było powszechnie jako cud.

Z tamtych smutnych czasów pamiętam prześmiewcze komentarze, a nawet wystąpienie telewizyjne jednego pana, który groził sportowcom w roku 1976 (igrzyska w Innsbrucku) zsyłką do pracy przymusowej, niekoniecznie w Polsce.

Po pierwszym tygodniu rywalizacji w Pjongczangu powróciła taka sama smutna nuta, już bez gróźb, ale zwielokrotniona przez bezlitosny, lecz przede wszystkim bezmyślny, internet. Biatlonistka Weronika Nowakowska tego nie wytrzymała, po niej zapewne przyszedłby czas na innych. Stoch wygrał także dla nich, a być może w konkursie drużynowym swoje dołożą jego koledzy.

Reklama
Reklama

Nie oznacza to, że krytykować nie należy, zwłaszcza dwa dni po tym, gdy złoto w narciarstwie alpejskim zdobyła Czeszka wychowana w Karkonoszach, a nasi alpejczycy na igrzyskach są statystami.

Czas najwyższy, by skoki i pieniądze, jakie zarabia na nich Polski Związek Narciarski, zaczęły żywić nie tylko skoczków (i przez lata team Justyny Kowalczyk). Dobry humor prezesa Apoloniusza Tajnera jest uzasadniony, ale warto też słuchać innych, np. Andrzeja Bachledy, dla którego polski śnieg jest ciągle tak samo szary jak w tytule jego znakomitej książki, która wyszła 33 lata temu.

Komentarze
Artur Bartkiewicz: Rządzenie zabójcze dla koalicjantów KO. Wybory będą wcześniej?
Komentarze
Bogusław Chrabota: Szczyt Wołodymyr Zełenski-Władimir Putin w Budapeszcie? Trzeba to zablokować
Komentarze
Artur Bartkiewicz: Gdy dzieje się historia, rząd i prezydent spierają się o to, kto ma krótsze spodenki
Komentarze
Jacek Czaputowicz: Karol Nawrocki pojedzie do Waszyngtonu jako petent, a nie podmiotowy lider
Komentarze
Estera Flieger: Konflikt Nawrockiego z Tuskiem to ściema. Żaden nie chciał lecieć do USA
Materiał Promocyjny
Firmy coraz częściej stawiają na prestiż
Reklama
Reklama