Tak przerażający jest portret popadającego w szaleństwo pracownika praskiego krematorium w czasach faszyzmu.
Karl Kopfrkingl (Hrušínský) bardzo lubi swoją pracę, a zwłaszcza związane z nią czystość i porządek. Po wyjęciu z pieca rozkładające się zwłoki są łatwą do uprzątnięcia kupką popiołu. Dlatego Karl najchętniej wszystko wypalałby ogniem.
Jego patologiczna wręcz obsesja utrzymywania nieskazitelnego porządku wpisuje się w polityczny klimat lat 30. Karl widzi w ideologii nazistowskiej szansę na stworzenie lepszego ładu, dlatego bez skrupułów dostosowuje się do wymogów nowej władzy. Nawet zabijanie i denuncjację Żydów traktuje jako sposób na ich duchowe ocalenie.
Najbardziej przeraża nie szaleństwo, ale konformizm Karla, który stara się być dobrym mieszczaninem, wzorowym obywatelem.
Horror psychologiczny, Czechosłowacja 1969, reż. Juraj Herz, wyk. Rudolf Hrušínský, Vlasta Chramostová
