„Zbyt wielcy, by upaść" to książka pomnikowa. Nie tylko ze względu na swój rozmiar – blisko 800 stron. To drobiazgowa, a przy tym napisana wartkim stylem, kronika kryzysu finansowego na Wall Street. Od upadku Bear Stearns w marcu 2008 r. do uchwalenia programu TARP późną jesienią tego samego roku. Możemy z niej się dowiedzieć, jak wyglądały kulisy upadku Lehmana, ratowania AIG, fuzji Bank of America z Merrill Lynch, tworzenia przez Departament Skarbu programu wsparcia dla banków – wydarzeń, które ukształtowały najnowszą historię finansową Zachodu. Autor, dziennikarz „New York Timesa" Andrew Ross Sorkin, kreśli na kartach tej „cegły" sylwetki ludzi, którzy podejmowali wówczas kluczowe decyzje: Timothy'ego Geithnera, Hanka Paulsona, Bena Bernanke, Jamiego Dimona, Lloyda Blankfeina, Vikrama Pandita, Dicka Fulda i dziesiątków innych osób zajmujących mniej eksponowane stanowiska, ale również mających swój udział w tym finansowym thrillerze.
„Zbyt wielcy..." to przede wszystkim opowieść o serii zdarzeń, która przerosła wszystkich. Czytamy tam więc o desperackich próbach ratowania kolejnych banków za pomocą fuzji, dowiadujemy się, że nawet najsolidniejsze instytucje finansowe obawiały się o swoją stabilność, widzimy urzędników Departamentu Skarbu szukających sposobu na to, jak „sprzedać" Kongresowi wielki pakiet pomocowy dla Wall Street. To historia, w której jest miejsce na ludzką wielkość, ale o wiele częściej widzimy tam małość. W sytuacji ekstremalnej Wall Street niewiele różniła się bowiem od spanikowanego tłumu.
Sorkin nie pomija zabawnych czy też szokujących szczegółów. Opisuje m.in., że sekretarz skarbu Henry Paulson uklęknął przed Nancy Pelosi, demokratyczną przewodniczącą Izby Reprezentantów, prosząc ją o poparcie dla projektu TARP. Czytamy też tam o odbytej na wiosnę 2008 r. rozmowie Neila Kashkariego, wysokiej rangi urzędnika Departamentu Skarbu, z Paulsonem, poświęconej konieczności stworzenia planów ratunkowych dla sektora bankowego. Paulson unikał tego tematu, gdyż obawiał się politycznej burzy. Kashkari przekonywał, że jeśli taki program nie zostanie w porę uruchomiony, całą śmietankę za uratowanie systemu finansowego spije Barack Obama – ówczesny demokratyczny kandydat na prezydenta. – Spierdalaj! – zakończył wówczas rozmowę sekretarz skarbu.
To absolutnie obowiązkowa pozycja dla wszystkich interesujących się historią kryzysu finansowego, a także amerykańską polityką. W USA ta książka była bestsellerem, a na jej podstawie stacja HBO nakręciła serial.
