Rząd przyjął nową ustawę turystyczną

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych, przedłożony przez ministra sportu i turystyki. Projekt trafi teraz do Sejmu.

Przewiduje on zwiększenie bezpieczeństwa klientów korzystających nie tylko z tradycyjnych biur podróży, ale także kupujących za pośrednictwem internetu, indywidualne pakiety wakacyjne.

Takie same zasady dla wszystkich

Ustawa wprowadza do polskiego prawa dyrektywę w sprawie imprez turystycznych i powiązanych usług turystycznych oraz rozwiązania poprawiające system zabezpieczeń podróżnych przed skutkami niewypłacalności organizatorów turystyki i przedsiębiorców ułatwiających nabywanie powiązanych usług turystycznych. Jak zaznacza rząd, zmiany są konieczne, bo usługi turystyczne oferowane przez internet i realizowane na potrzeby konkretnego klienta (indywidualizacja imprez turystycznych, łączenie różnych usług turystycznych, czyli tzw. dynamiczne pakietowanie) nie są obecnie uregulowane prawnie.

Kształt nowych przepisów w dużej mierze określa unijna dyrektywa, która należy do aktów prawnych tzw. pełnej harmonizacji. Oznacza to, że niemożliwe jest dowolne kształtowanie przepisów na poziomie krajowym, celem jest bowiem stworzenie spójnych i jednolitych rozwiązań dla wszystkich podmiotów na rynku usług turystycznych w Unii Europejskiej.

W projekcie ustawy określono warunki oferowania, sprzedaży i realizacji imprez turystycznych oraz powiązanych usług turystycznych w Polsce i za granicą, jeżeli umowy z podróżnymi zawierane są przez przedsiębiorców mających siedzibę w Polsce. Ustawa reguluje także zasady funkcjonowania Turystycznego Funduszu Gwarancyjnego. Jednocześnie wyłącza spod swojego działania wyjazdy oferowane, zamawiane i realizowane okazjonalnie, niekomercyjnie, dla ograniczonej grupy podróżnych. Podobnie ustawą nie będą objęte podróże służbowe organizowane na podstawie „umowy generalnej".

Co to impreza turystyczna i powiązane usługi

Istotne regulacje zawarte w projekcie ustawy wynikają w dużej mierze z definicji pojęć w niej zawartych. Zaproponowano szeroką definicję „przedsiębiorcy turystycznego". Na nowo zdefiniowano pojęcie „usługa turystyczna". Będzie ono zawierać cztery elementy: 1) przewóz pasażerów (lotniczy, kolejowy, autokarowy, promowy, statkiem); 2) zakwaterowanie (np. w hotelu) w innych celach niż pobytowe, które nie jest nieodłącznym elementem przewozu pasażerów; 3) wynajem pojazdów samochodowych lub innych pojazdów silnikowych; 4) każdą inną usługę świadczoną podróżnym, która nie stanowi integralnej części wskazanych wyżej usług.

W projekcie ustawy zdefiniowano także pojęcie „imprezy turystycznej" (połączenie co najmniej dwóch różnych rodzajów usług turystycznych na potrzeby tej samej podróży lub wakacji, spełniające warunki określone w ustawie) i coraz bardziej popularnych „powiązanych usług turystycznych" (nie stanowiące imprezy turystycznej połączenie co najmniej dwóch różnych rodzajów usług turystycznych nabytych na potrzeby tej samej podróży lub wakacji, objęte odrębnymi umowami z dostawcami tych usług, spełniające warunki wskazane w ustawie).

Projekt ustawy reguluje zasady funkcjonowania organizatorów turystyki i przedsiębiorców ułatwiających nabywanie powiązanych usług turystycznych oraz agentów turystycznych. Wskazano wymagania, jakie te podmioty muszą spełnić, aby legalnie funkcjonować na rynku usług turystycznych. Chodzi m.in. o: posiadanie zabezpieczenia finansowego w formach przewidzianych ustawą (gwarancja bankowa lub ubezpieczeniowa, umowa ubezpieczenia na rzecz podróżnych, turystyczny rachunek powierniczy), odprowadzanie składek na Turystyczny Fundusz Gwarancyjny, prowadzenie wykazu umów, wypełnianie obowiązków informacyjnych wobec podróżnych, które muszą zostać zrealizowane przed zawarciem umowy.

TFG w nowym miejscu, ale po staremu

Do projektowanej ustawy przeniesiono w całości, ale z pewnymi modyfikacjami, obecne przepisy regulujące działanie Turystycznego Funduszu Gwarancyjnego. TFG jest dodatkowym zabezpieczeniem pieniędzy klienta biura podróży w sytuacji, gdy po jego upadku gwarancja okaże się za mała, żeby pokryć: koszty sprowadzenia turystów do kraju, koszty kontynuowania imprezy turystycznej lub koszty zwracanych klientom środków.

Jeśli chodzi o tak zwany pierwszy filar zabezpieczeń finansowych na wypadek niewypłacalności organizatorów turystyki, to pozostawiono go w dotychczasowym kształcie, wprowadzając jedynie modyfikacje. Dodatkowo obejmie on przedsiębiorców ułatwiających nabywanie powiązanych usług turystycznych.

W projektowanej ustawie poprawiono i sprecyzowano już istniejące rozwiązania prawne, w szczególności jeśli chodzi o zabezpieczenia podróżnych przed skutkami niewypłacalności organizatorów turystyki i przedsiębiorców ułatwiających nabywanie powiązanych usług turystycznych. W wypadku stwierdzenia niewypłacalności nałożono na tych przedsiębiorców obowiązek niezwłocznego poinformowania marszałka województwa o sytuacji przez złożenie oświadczenia oraz przedłożenia dokumentacji niezbędnej do zapewnienia powrotu podróżnych do kraju – jeśli przedsiębiorca sam nie realizuje tego obowiązku.