Reklama

Jak zmienić imię i nazwisko

Zmiany nie można przeprowadzić z urzędu. Potrzebny jest wniosek zainteresowanego. Osoba pozostająca w związku małżeńskim może również zmienić swoje nazwisko rodowe

Aktualizacja: 01.12.2008 06:58 Publikacja: 01.12.2008 05:39

Jak zmienić imię i nazwisko

Foto: Fotorzepa, Ryszard Waniek Rys Ryszard Waniek

Oddanie inicjatywy w sprawie zmiany imienia i nazwiska osobom fizycznym nie oznacza, że w każdej sytuacji wola obywatela zostanie uwzględniona. Są to dwa podstawowe elementy identyfikujące osobę. Składają się one na jej stan cywilny i dlatego powinny być stabilne [b](tak NSA w wyroku z 18 stycznia 1994 r., SA/Gd 1114/93)[/b]. Każdy wniosek w tej sprawie powinien być odpowiednio umotywowany ważnymi względami. Ustawa z 15 listopada 1956 r. określająca zasady dokonywania zmian imion i nazwisk nie precyzuje, jak należy rozumieć te „ważne względy”, ograniczając się jedynie do przykładowego ich wymienienia. Zachodzą one w szczególności, gdy wnioskodawca nosi nazwisko ośmieszające albo nielicujące z godnością człowieka.

Wniosek zostanie również uwzględniony, jeżeli osoba nosi nazwisko o brzmieniu niepolskim lub mające formę imienia. Zmiana nazwiska nastąpi także wtedy, gdy wnioskodawca chce zmienić je na takie, którego używa, lub powraca do nazwiska, które zostało zmienione. Trzeba zaznaczyć, że używanie nazwiska musi mieć miejsce w trakcie codziennych czynności dokonywanych w życiu realnym, a nie wirtualnym. Kryterium tego nie spełnia m.in. używanie pożądanego nazwiska w portalach internetowych, takich jak Nasza-Klasa.pl[b] (zob. uzasadnienie wyroku WSA w Łodzi z 24 września 2008 r. III SA/Łd 147/08).[/b]

[srodtytul]Za zgodą dziecka[/srodtytul]

Zmiana nazwiska obojga rodziców rozciąga się na małoletnie dzieci. W sytuacji, gdy tylko jeden rodzic zmienia nazwisko, rozciągnięcie tej zmiany na małoletnie dziecko wymaga zgody drugiego z rodziców. Wyjątkiem jest sytuacja, w której drugi rodzic nie żyje, jest nieznany albo nie ma pełnej zdolności do czynności prawnych. Zgoda drugiego rodzica jest wymagana nawet w sytuacji, w której rodzice się rozwiedli, chyba że jeden z nich został pozbawiony władzy rodzicielskiej. Pamiętać należy, że nie można zmienić nazwiska dziecku, które ukończyło 14 lat, bez jego zgody. Jeżeli rodzice nie są w stanie osiągnąć porozumienia w sprawie zmiany nazwiska dziecka, każde z nich może wystąpić do sądu rodzinnego i opiekuńczego z wnioskiem o rozstrzygnięcie tej sprawy. Prawomocne postanowienie sądu opiekuńczego upoważniające matkę małoletniego do dokonania zmiany nazwiska dziecka, wydane w postępowaniu nieprocesowym, w którym uczestniczył ojciec dziecka, zastępuje zgodę tego ojca wymaganą przez art. 5 ust. 2 tej ustawy, w związku z czym nie jest konieczne uczestnictwo i zgoda ojca w postępowaniu administracyjnym[b] (wyrok NSA w Poznaniu z 15 kwietnia 1982 r., SA/Po 699/81).[/b]

[srodtytul]Kiedy można odmówić[/srodtytul]

Reklama
Reklama

Kierownik urzędu stanu cywilnego odmówi dokonania zmiany, jeżeli wnioskodawca chce zmienić swoje nazwisko na historyczne (Potocki), wsławione na polu kultury i nauki (Sienkiewicz, Kopernik), działalności politycznej (Piłsudski), społecznej (Owsiak) albo wojskowej (Sikorski). Wyjątkiem jest sytuacja, w której wnioskodawca udokumentuje, że ma członków rodziny takie nazwisko noszących lub jest pod takim nazwiskiem powszechnie znany. Odmowa nastąpi również w sytuacji, gdy osoba nosząca polskie imię i nazwisko wystąpi o zmianę na imię i nazwisko o brzmieniu niepolskim (James Bond). Zgodnie bowiem z utrwalonym w orzecznictwie poglądem przesłanka nakazująca wyrażenie zgody na zmianę imienia i nazwiska niepolskiego na polskie uznawana jest za podstawę odmowy zmiany polskich imion i nazwisk na niepolskie [b](wyrok NSA z 26 maja 1981 r., SA 974/81). [/b]

[i]Podstawa prawna

– [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=180060]ustawa z 15 listopada 1956 r. o zmianie imion i nazwisk (DzU z 2005 r. nr 233, poz. 1992 ze zm.)[/link][/i]

[ramka][b]Zasady składania wniosków[/b]

Wniosek w sprawie zmiany imienia lub nazwiska należy zgłosić kierownikowi urzędu stanu cywilnego właściwemu ze względu na miejsce stałego pobytu wnioskodawcy. Jeżeli wnioskodawca nie ma miejsca stałego pobytu – wniosek rozpatruje kierownik USC właściwy ze względu na ostatnie miejsce stałego pobytu zainteresowanego. Możliwa jest również zmiana imienia lub nazwiska osoby, która mieszka poza granicami Polski. W takiej sytuacji wniosek przekazuje się właściwemu organowi za pośrednictwem konsula RP. Jeśli ustalenie ostatniego miejsca pobytu wnioskodawcy nie jest możliwe, do rozpatrzenia wniosku właściwy jest kierownik Urzędu Stanu Cywilnego m.st. Warszawy. [/ramka]

Oddanie inicjatywy w sprawie zmiany imienia i nazwiska osobom fizycznym nie oznacza, że w każdej sytuacji wola obywatela zostanie uwzględniona. Są to dwa podstawowe elementy identyfikujące osobę. Składają się one na jej stan cywilny i dlatego powinny być stabilne [b](tak NSA w wyroku z 18 stycznia 1994 r., SA/Gd 1114/93)[/b]. Każdy wniosek w tej sprawie powinien być odpowiednio umotywowany ważnymi względami. Ustawa z 15 listopada 1956 r. określająca zasady dokonywania zmian imion i nazwisk nie precyzuje, jak należy rozumieć te „ważne względy”, ograniczając się jedynie do przykładowego ich wymienienia. Zachodzą one w szczególności, gdy wnioskodawca nosi nazwisko ośmieszające albo nielicujące z godnością człowieka.

Pozostało jeszcze 83% artykułu
Reklama
Zawody prawnicze
Prokuratorzy o jednej z ostatnich decyzji Adama Bodnara: "To ageizm"
Prawnicy
Waldemar Żurek: To jest jasne, że postawiłem wszystko na jedną kartę
Dobra osobiste
Coldplay zapłaci za ujawnienie romansu? Prawnicy o szansach pozwu Andy'ego Byrona
Prawo
Prostsza sprzedaż otrzymanej nieruchomości. Jest podpis prezydenta
Nieruchomości
Wysokie kary za budowę szopy w ogrodzie. Ważna jest odległość od działki sąsiada
Materiał Promocyjny
Nie tylko okna. VELUX Polska inwestuje w ludzi, wspólnotę i przyszłość
Reklama
Reklama