Japońska firma zaczęła jej sprzedaż 5 listopada 1966 r., od tamtej daty do końca września 2016 sprzedano na świecie 44,3 mln aut — limuzyn, kombi Corolla Fielder i innych wariantów.
Samochód dla mas
Pod koniec lat 50. gospodarka Japonii podniosła się po skutkach II wojny, firmy samochodowe zaczęły produkować pojazdy dostępne dla przeciętnych rodzin, które dotąd nie posiadały własnego pojazdu.
Toyota wypuściła najpierw model Publica, ale nie został dobrze przyjęty. W 1966 r. zaproponowała bardziej sportowo wyglądającą dwudrzwiową Corollę — z szaleńczym planem produkowania 30 tys. sztuk miesięcznie w czasie gdy cała produkcja Toyoty wynosiła 50 tys.
Ten model chwycił na rynku, bo konsumenci japońscy zapragnęli posiadać „trzy C": color tv, cars i coolers czyli kolorowy telewizor, samochód i klimatyzator. W 3 lata po premierze Corolla stała się największym przebojem handlowym, ułatwiła wejście Japonii w erę motoryzacji.
Lepszy do średniej
Człowiek odpowiedzialny za zaprojektowanie tego auta, Tatsuo Hasegawa, projektował podczas wojny samoloty, włączył elementy aerodynamiczne do sylwetki samochodu. Jego koncepcja Corolli sprowadzała się do „ponad 80 punktów" — miał to być samochód, który pod różnymi względami miał dawać klientom poczucie, że mają co więcej od średniego wyrobu.
