W 2013 r. notowania cukru na światowych giełdach wykazywały dużą zmienność, dominował jednak trend spadkowy, a cukier był tańszy niż rok wcześniej. Najwyższe ceny cukru białego obserwowano w połowie marca, kiedy kosztował on 539,4 USD za tonę, najtańszy był zaś w połowie listopada - 457,5 dolarów/t.
Według amerykańskiego departamentu rolnictwa (USDA), na który powołuje się w swoim raporcie Fundacja, za dalszym spadkiem cen przemawia nadwyżka światowej produkcji nad konsumpcją; w sezonie 2013/14 w zmniejszy się ona w stosunku do poprzedniego sezonu, ale i tak wyniesie 2,0-6,4 mln ton.
Przewidywany jest ponadto wyższy eksport cukru z Brazylii oraz mniejszy popyt ze strony głównych importerów, jak Chiny czy Pakistan. Ponadto możliwa jest też większa podaż ze strony Tajlandii (drugi na świecie eksporter cukru) i Meksyku.
Natomiast za utrzymaniem wysokich cen cukru przemawia większy popyt ze strony Rosji, większe zapotrzebowanie na bioetanol w Brazylii, co ograniczy produkcję cukru, oraz wysokie ceny ropy, co zwiększa opłacalność produkcji bioetanolu w Brazylii kosztem produkcji cukru.
Do niewiadomych można zaliczyć pogodę w regionach kluczowych dla sytuacji podażowo-popytowej (Brazylia, Rosja, Indie, Tajlandia, Meksyk). Mogą ponadto wystąpić okresowe i lokalne niedobory cukru (np. na skutek problemów transportowych w Brazylii), nieznana jest też wysokość produkcji i wywozu cukru z Indii. Ponadto o podaży cukru mogą decydować uwarunkowania polityczne (np. wysokość i szybkość wydania licencji eksportowych przez Indie, decyzje Komisji Europejskiej w sprawie cukru pozakwotowego i tymczasowych preferencji importowych, decyzje brazylijskich władz odnoście progu zużycia bioetanolu).
