Tytuł ekspozycji – „Wspólne drogi malarskie” – nawiązuje do tytułu pamiętnika Władysława Jarockiego „Moje drogi malarskie”. To jednocześnie czwarta ekspozycja z cyklu „Pokolenia”, w którym prezentacja dzieł i pamiątek po tym artyście, jest połączona z twórczością malarzy, którzy ukończyli kilkadziesiąt lat później tą samą co on, krakowską Akademię Sztuk Pięknych.
W znajdującej się w połowie drogi między Zakopanem a Poroninem Willi Harenda od 1950 roku mieści się Muzeum Jana Kasprowicza, młodopolskiego poety, tłumacza i dramaturga. Kupił ją w 1923 roku i osiadł w niej z żoną.
Zięć poety, Władysław Jarocki (1879 – 1965) był malarzem, rysownikiem i grafikiem, absolwentem krakowskiej ASP z 1906 roku. Studiował u Józefa Mehoffera i Leona Wyczółkowskiego. Był nie tylko znaczącym artystą reprezentującym folklorystyczny nurt w sztuce Młodej Polski (obrazy wsi, chłopskich obyczajów i rytuałów z Huculszczyzny i Podhala), ale i ważnym organizatorem życia artystycznego. Współzakładał m. in. istotny w dwudziestolecia międzywojennego miesięcznik „Sztuki Piękne”.
Także dzięki staraniom Władysława Jarockiego niedaleko muzeum znajduje się XVIII-wieczny drewniany kościół przeniesiony z Zakrzowa koło Kalwarii Zebrzydowskiej. Odrestaurował w nim polichromię i wykonał trzy obrazy ołtarzowe. W Will Harenda można natomiast zobaczyć salonik, sypialnię i jadalnię z meblami zaprojektowanymi przez Władysława Jarockiego, a także oglądać galerię jego obrazów.
Teraz w dawnej pracowni Władysława Jarockiego przygotowano wystawę, na którą składają się prace takich artystów jak: Stanisław Chomiczewski, Adam Marczukiewicz, Andrzej Borowski, Paweł Kotowicz, Tomasz Klimczyk. Zgromadzone obrazy są efektem odbytych przez tych twórców plenerów we Włoszech, w Wenecji i Toskanii, w Istambule, w Chorwacji, w Grecji i we Francji.
