W „Prawowitości epoki nowożytnej" Hans Blumenberg (niemiecki filozof, teoretyk literatury i religioznawca, 1920–1996) pisał, że sekularyzacja, do jakiej doszło w czasach nowożytnych, niosła ze sobą ponowne zainteresowanie nie pytaniami zaniedbanymi, lecz tymi, których „nie można było wyeliminować". To, że obecnie miejsce religii (transcendentnych bądź immanentnych) opartych na prawdzie zajmują mądrości oparte na zasadzie pożyteczności, wykazuje wprost przeciwnie, że niektóre zasadnicze pytania mogą zostać wyeliminowane – albo przynajmniej wyparte lub usunięte w cień, jak we wszystkich mądrościach starożytnych i tych spoza zachodniego świata.
Nie znaczy to, że człowieka nie nękają te egzystencjalne kwestie, lecz potrafi on zdusić je lub o nich zapomnieć – poprzez reorganizację czasu osobistego i historycznego, nowe sposoby przeżywania indywidualnej wiary i nowe schematy zachowań społecznych – i to jest przedmiotem tej książki, gdyż tego właśnie z...
- Dostęp do treści rp.pl
- nie zawiera: E-wydanie Rzeczpospolitej
- nie zawiera: Aplikacji na smartfon i tablet
