W przypadku inwestycji wodno-kanalizacyjnych adekwatną metodą odliczenia jest metoda uwzględniająca udział ilości metrów sześciennych przypadających na działalność opodatkowaną i działalność niepodlegającą opodatkowaniu – orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 19 grudnia 2018 r., sygn. I FSK 425/18.
Czytaj także: Odliczenie VAT od inwestycji wodno-kanalizacyjnej
Wniosek o interpretację
Gmina wystąpiła o wydanie interpretacji w sprawie dotyczącej podatku VAT. We wniosku wskazała, że ponosi wydatki związane z budową i modernizacją infrastruktury wodno-kanalizacyjnej, przy pomocy której świadczy odpłatne usługi dostarczania wody i odprowadzania ścieków. Infrastruktura wykorzystywana jest także na potrzeby własne gminy, tj. dla potrzeb funkcjonowania siedzib jednostek budżetowych oraz budynku urzędu gminy. Gmina nie potrafi dokonać jednoznacznego przyporządkowania dokonywanych zakupów i odpowiadających im kwot podatku naliczonego do poszczególnych rodzajów prowadzonej działalności.
Gmina zapytała, czy przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego w części obliczonej według udziału procentowego, w jakim przedmiotowa infrastruktura wodno-kanalizacyjna wykorzystywana jest do wykonywania działalności gospodarczej i czy w takim przypadku prawidłowe będzie zastosowanie klucza odliczenia wyliczonego według udziału ilości metrów sześciennych zużytej przez mieszkańców wody i odprowadzonych od mieszkańców ścieków w całkowitej ilości metrów sześciennych zużytej wody i odprowadzonych ścieków (zarówno przez mieszkańców, jak i na własne potrzeby, tj. na potrzeby funkcjonowania siedzib jednostek budżetowych gminy i urzędu gminy). Sama stanęła na stanowisku, że taki sposób postępowania będzie prawidłowy.
Stanowisko organu podatkowego
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 2 czerwca 2017 r. uznał stanowisko gminy za nieprawidłowe. W uzasadnieniu stwierdził, że art. 86 ust. 2h ustawy o VAT daje jednostkom samorządu terytorialnego możliwość zastosowania innego sposobu określenia proporcji niż wskazują przepisy rozporządzenia ministra finansów z 17 grudnia 2015 r. tylko w sytuacji, gdy wybrany sposób jest bardziej reprezentatywny. Zatem gmina może zastosować inną metodę tylko i wyłącznie w sytuacji, gdy wybrana przez nią metoda jest bardziej reprezentatywna i tym samym najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej działalności.