Już jako nastolatek zaangażował się w działalność antyreżimową. Pisał ulotki wymierzone w SS i pod koniec 1944 roku został aresztowany. Trafił do Buchenwaldu. Po wyzwoleniu znalazł się w sowieckiej strefie okupacyjnej, ale już w 1946 roku uciekł do Berlina Zachodniego.
Zrobił karierę jako socjolog – zajmował się głównie myślą marksistowską – wykładał na całym świecie. Cały czas był jednak aktywny na scenie politycznej. Zwalczał „nieludzkie pierwiastki” w społeczeństwie niemieckim. Jako działacz liberalnej FDP był sekretarzem stanu w MSZ w rządzie Willy’ego Brandta. Sprawował funkcję komisarza w Europejskiej Wspólnocie Gospodarczej (poprzedniczce UE), co nie przeszkadzało mu krytykować jej za przerost biurokracji. W latach 70. wyjechał na Wyspy Brytyjskie, gdzie jako pierwszy obcokrajowiec został szefem London School of Economics. W Anglii otrzymał tytuł szlachecki i zasiadał w Izbie Lordów.
Miał 80 lat.
